بهبودیافتگان کرونایی تا چند ماه به کروناویروس مجددا مبتلا نمی‌شوند؟
به نقل از خبرگزاری برنا1399/4/14کد خبر 139945303123
(تصویر شماره 1)رئیس دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله گفت: نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد بهبود یافتگان کرونایی تا شش ماه به این عارضه مبتلا نمی‌شوند.
به گزارشخبرگزاری برنا؛ حسن ابوالقاسمی رئیس دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله با اشاره به مصونیت بهبود یافتگان کرونایی در برابر ویروس کووید 19، اظهار کرد:
بر اساس آخرین مطالعات انجام گرفته افرادی که مبتلا به بیماری کرونا شده و بهبود یافته اند به علت تولید آنتی بادی در خون آنها حداقل به مدت 6 ماه در برابر ویروس کرونا محافظت می شوند.او ادامه داد: در حال حاضر پس از گذشت 4 ماه از شیوع بیماری کرونا در کشورمان هنوز نمی دانیم که طول مدت ایمنی آنتی بادی ایجاد شده در خون افراد مبتلا به بیماری کرونا و میزان ایمنی آنها در برابر ویروس کووید19 چقدر است، اما به این مسئله پی برده ایم که حداقل شش ماه بیماران بهبود یافته در برابر ویروس کرونا واکسینه هستند.البته مدت حفاظت افراد در برابر بیماری کرونا در تحقیقات بعدی شاید تغییر پیدا کند.
واژه شناسی این خبر (رئیس دانشگاه): ▲
مسولیتهای یک رئیس دانشگاه از کشور به کشور، و از دانشگاه به دانشگاه متفاوت است. به‌طور مثال، در ایران، روسای دانشگاه مقاماتی انتصابی هستند، در حالیکه در کشورهای غربی اغلب این مقام از طرف خود دانشگاه انتخاب و نامزد می‌شود. در برخی دانشگاه‌های آمریکا، دانشجویان قدرت عزل رئیس دانشگاه را دارند.
(واژه رئیس دانشگاه از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)
واژه شناسی این خبر (آنتی بادی): ▲
پادتن یا آنتی‌کور (به فرانسوی: anticorps) یا آنتی‌بادی (به انگلیسی: antibody) نوعی پروتئین است که در دستگاه ایمنی بدن، در پاسخ به حضور آنتی‌ژن خاصی، تولید می‌شود و در خون به گردش درمی‌آید یا در محل تولید باقی می‌ماند تا به آنتی‌ژن (معمولاً اجسام بیگانه همچون باکتری و ویروس ولی گاه حتی بافت طبیعی بدن یا یک مادهٔ غذایی است) حمله‌ور شود و آن را بی‌زیان سازد. هر پادتن یک آنتی‌ژن ویژهٔ را هدف خود تشخیص می‌دهد.
پادتن‌ها از پلاسموسیت‌ها ترشح می‌شوند؛ و به ایمنی هومورال مربوط است.
پس از برخورد لنفوسیت B با آنتی‌ژن خاص خود، تقسیم شده و سلول B خاطره و پلاسموسیت به وجود می‌آورند.
سلول‌های خاطره همواره در کمین هستند تا در صورت برخورد مجدد با همان آنتی‌ژن با سرعت بیشتری تقسیم شوند.
پلاسموسیت‌ها گیرنده آنتی‌ژنی ندارند و وظیفهٔ آنها تولید پادتن است و دارای شبکه آندوپلاسمی زبر و جسم گلژی گسترده هستند.
پادتن‌ها به صورت فعال تولیدمی‌شوند و به خون ریخته می‌شوند. پادتن در خون محلول است به همین خاطر به این ایمنی هومورال گفته می‌شود.
(هومورس:مایعات بدن شامل خون لنف و مایع میان بافتی)
پادتن‌ها گیرنده آنتی‌ژنی مشابه لنفوسیت B و B خاطره دارند که مکمل آنتی‌ژن است.
پادتن آنتی‌ژن را از بین نمی‌برد.
بلکه آن را خنثی می‌کند. در ساده‌ترین روش به آنتی‌ژن می‌چسبد و مانع از اتصالش به سلول میزبان می‌شود. در این حالت علاوه بر غیرفعال کردن آنتی‌ژن، عمل فاگوسیتوز ماکروفاژ را نیز راحت می‌کند.
پادتن‌ها در ایجاد آسم و آلرژی و خود ایمنی نقش دارند. یعنی تولید نابه جا و نامناسب آنها باعث ایجاد این بیماری‌ها می‌شود.
البته این گفته نباید به‌طور اشتباه برداشت شود. اگر پادتن‌ها نباشند خیلی از بیماری‌ها انسان را از پا درمی‌آورند.
پادتن در مبارزه با سلول‌های سرطانی و پیوندی نقش کمتری دارد.
(واژه آنتی بادی از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)
