خودکفایی در ماسکطبی در گروی تامین سرمایه 35 طرح ناتمام
به نقل از خبرگزاری مهر1399/8/5کد خبر 139981476713
هم اکنون 35 طرح نیمه تمام در تولید مواد اولیه ماسک (ملت بلون) در کشور وجود دارد که در صورت تکمیل و راه اندازی این طرح ها، امکان رفع نیاز کشور به واردات این محصول وجود خواهد داشت.
هم اکنون 35 طرح نیمه تمام در تولید مواد اولیه ماسک (ملت بلون) در کشور وجود دارد که در صورت تکمیل و راه اندازی این طرح ها، امکان رفع نیاز کشور به واردات این محصول وجود خواهد داشت.
به گزارش خبرنگار مهر، یکی از موضوعاتی که به دلیل شیوع ویروس کرونا در بخش صنعت اهمیت یافته، تولید ملت بلون است که به عنوان ماده اولیه تولید ماسک مورد استفاده قرار میگیرد.
این محصول از صنایع میاندستی در صنعت نساجی محسوب میشود که از یک لایه الیاف کوتاه، با قرارگیری بهصورت جهتدار یا تصادفی، تشکیل شده و با توجه به نحوه قرارگیری و اتصال الیاف، مهمترین خاصیت این محصول، فیلتر کردن ذرات (فیلتراسیون) است.
گرانول پلیپروپیلن (شماره تعرفه 39021030) که ماده وارداتی بوده و در داخل تولید نمیشود به عنوان ماده اصلی برای تولید ملتبلون استفاده میشود که طبق آمار طی سالهای 97 و 98 به میزان 3950 تن به ارزش 16 میلیون دلار واردات داشتهایم. (در سال 98 واردات نداشته است).
همچنین در مقابل طی سالهای 96، 97 و 98 به میزان 670 تن به ارزش 2 میلیون و 70 هزار دلار ملت بلون صادر شده است.
البته باید توجه داشت که منسوج ملتبلون تعرفه گمرکی مجزا ندارد و با توجه به وزن کالا، میتواند در ردیف تعرفه 56031190 قرار گیرد اما تحت تعرفههای دیگر نیز اظهار میشود. لذا امکان تعیین دقیق میزان واردات و صادرات آن میسر نیست.
برآورد عمده نیاز سالانه به ملتبلون در بخش ماسک حدود 2 هزار و 200 تن است، اما با توجه به اینکه از این محصول در بخش بهداشتی نیز استفاده میشود باید اشاره شود که در این بخش (پوشک و پد) حدود 16000 تن به ملتبلون نیاز است و در مجموع نیاز سالانه کشور به ملتبلون معادل 18200 تن برآورد میشود.
با توجه به اهمیت موضوع و نیاز مبرم به ملتبلون به دلیل شیوع کرونا، بررسیهای خبرنگار مهر نشان میدهد که تولید داخلی محصول سالانه حدود 2 هزار تن است از این رو برآورد کمبود تولید داخلی به حدود 16 هزار و 200 تن میرسد.
35 طرح نیمه تمام تولید ملت بلون
بنابراین به دلیل نیاز مبرم به این محصول و لزوم جلوگیری از ارزبری، پیگیریهای خبرنگار مهر نشان میدهد که طرحهای در دست اجرا 8 طرح با ظرفیت سالانه حدود 14 هزار تن است که پیشرفت فیزیکی بالای 50 درصد دارند و مشغول فعالیت هستند اما زیر ظرفیت تولید می کنند و مجموع تولید آنها حدود 2 هزار تن است.
پیگیری های خبرنگار مهر از وزارت صمت در مورد علت عدم پیشرفت این 8 طرح از آن حکایت داشت که عمده این طرح ها با مشکل کمبود نقدینگی مواجه هستند؛ در واقع فرد با آورده خودش توانسته طرح را تا 50 الی 60 درصد جلو ببرد و حال برای تکمیل طرح باید از طرف بانک تامین مالی شود و بانکها پای کار تولید بیایند، اما هنوز این اتفاق به صورت کامل نیفتاده است.
از سویی دیگر نیز طرحی وجود دارد که 80 درصد پیشرفت فیزیکی داشته اما به دلیل نبود پول و افزایش قیمت ها، کار خوابیده است؛ در حقیقت فرد یک برآورده اولیه 50 میلیارد تومانی برای راه اندازی طرح آورده اما به دلیل کمبود پول و افزایش قیمت ها قادر به فعالیت کامل نیست.
همچنین 27 طرح جدید با ظرفیت حدود 55 هزار تن با پیشرفت فیزیکی صفر درصد نیز وجود دارد که عمدتاً در سال 1399 مجوز تاسیس دریافت کردهاند.
پیگیری های خبرنگار مهر در مورد علت صفر بودن پیشرفت فیزیکی این طرح های جدید نیز حاکی از آن است که یک طرح از زمان دریافت جواز تا راه اندازی به حدود سه تا چهار سال و یا بیشتر زمان نیاز دارد؛ خصوصاً برخی از محصولات که تکنولوژی خاصی هم می خواهد و باید دستگاه و ماشین آلات داشته شود، اما گاهی مشکلات ارزی پیش می آید و فرد قادر به واردات نیست. در واقع سرمایه گذار بسته به توان مالی پروژه را جلو می برد و مابقی بسته به حمایت بانک ها و … دارد.
به گزارش مهر، آنطور که متولیان امور اعلام کردهاند درصورت تکمیل و راهاندازی طرحهای نیمهتمام امکان رفع نیاز کشور به این محصول وجود خواهد داشت و در این بخش جلوی ارزبری آنهم در شرایط کنونی اقتصاد، گرفته خواهد شد.