واکنش بیماران دیالیزی به واکسن کووید 19 ضعیف تر است
به نقل از خبرگزاری مهر1400/2/26کد خبر 140029358114
طبق گزارش جدید محققان، یک دوز واکسن کووید19 برای تولید آنتی بادی های کافی در بیماران دیالیز کلیوی کافی نیست.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، «ریتا سوری»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه مک گیل کانادا، در این باره میگوید: «ما توصیه میکنیم که دوز دوم واکسن کووید 19 در بیماران دریافت کننده همودیالیز در فاصله زمانی 3 هفته توصیه شده تجویز شود و اقدامات پیشگیرانه و کنترل دقیق کروناویروس در واحدهای همودیالیز تا زمان مشخص شدن اثر واکسن ادامه یابد.»
بیماران دیالیزی در برابر کووید 19 آسیب پذیر هستند زیرا باید هفتهای سه بار به یک مرکز درمانی مراجعه کنند. در بین این بیماران، بین 20 تا 30 درصد موارد کُشنده بوده که 10 برابر بیشتر از جمعیت عمومی است.
این مطالعه شامل 154 بیمار دیالیزی بود. محققان دریافتند بعد از تزریق یک دوز واکسن، آنتی بادی در 57٪ بیماران دیالیزی قابل تشخیص نبود. از بین این تعداد شرکت کننده، چهار نفر پس از واکسیناسیون به کووید 19 مبتلا شدند.
به گفته محققان، «بیمارانی که همودیالیز میشوند و در 4 هفته به واکسن پاسخ نداده اند، در هشت هفته هم پاسخ نمیدهند.»
بر اساس این مطالعه، در بیماران مسن و کسانی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده میکنند میزان تولید آنتی بادی در آنها بسیار کمتر است.
در حال حاضر واکنش بیماران دیالیزی به دوز دوم واکسن تحت مطالعه است.
واژه شناسی این خبر (آنتی بادی): ▲
پادتن یا آنتیکور (به فرانسوی: anticorps) یا آنتیبادی (به انگلیسی: antibody) نوعی پروتئین است که در دستگاه ایمنی بدن، در پاسخ به حضور آنتیژن خاصی، تولید میشود و در خون به گردش درمیآید یا در محل تولید باقی میماند تا به آنتیژن (معمولاً اجسام بیگانه همچون باکتری و ویروس ولی گاه حتی بافت طبیعی بدن یا یک مادهٔ غذایی است) حملهور شود و آن را بیزیان سازد. هر پادتن یک آنتیژن ویژهٔ را هدف خود تشخیص میدهد.
پادتنها از پلاسموسیتها ترشح میشوند؛ و به ایمنی هومورال مربوط است.
پس از برخورد لنفوسیت B با آنتیژن خاص خود، تقسیم شده و سلول B خاطره و پلاسموسیت به وجود میآورند.
سلولهای خاطره همواره در کمین هستند تا در صورت برخورد مجدد با همان آنتیژن با سرعت بیشتری تقسیم شوند.
پلاسموسیتها گیرنده آنتیژنی ندارند و وظیفهٔ آنها تولید پادتن است و دارای شبکه آندوپلاسمی زبر و جسم گلژی گسترده هستند.
پادتنها به صورت فعال تولیدمیشوند و به خون ریخته میشوند. پادتن در خون محلول است به همین خاطر به این ایمنی هومورال گفته میشود.
(هومورس:مایعات بدن شامل خون لنف و مایع میان بافتی)
پادتنها گیرنده آنتیژنی مشابه لنفوسیت B و B خاطره دارند که مکمل آنتیژن است.
پادتن آنتیژن را از بین نمیبرد.
بلکه آن را خنثی میکند. در سادهترین روش به آنتیژن میچسبد و مانع از اتصالش به سلول میزبان میشود. در این حالت علاوه بر غیرفعال کردن آنتیژن، عمل فاگوسیتوز ماکروفاژ را نیز راحت میکند.
پادتنها در ایجاد آسم و آلرژی و خود ایمنی نقش دارند. یعنی تولید نابه جا و نامناسب آنها باعث ایجاد این بیماریها میشود.
البته این گفته نباید بهطور اشتباه برداشت شود. اگر پادتنها نباشند خیلی از بیماریها انسان را از پا درمیآورند.
پادتن در مبارزه با سلولهای سرطانی و پیوندی نقش کمتری دارد.
(واژه آنتی بادی از دانشنامه آزاد ویکیپدیا)
واژه شناسی این خبر (کووید 19): ▲
بیماری کروناویروس 2019 (به انگلیسی: Coronavirus disease 2019) یا کووید-19 (انگلیسی: COVID-19) که به آن بیماری تنفسی حاد انکاو-2019 یا بهشکل عمومی به آن کرونا نیز میگویند
(انگلیسی: 2019-nCoV acute respiratory disease)، بیماریای عفونی است، که بر اثر کروناویروس سندرم حاد تنفسی 2 (SARS-CoV-2) ایجاد میشود. این بیماری دلیل دنیاگیری 20–2019 کروناویروس است. علایم معمول آن تب، سرفه، تنگی نفس، و نابویایی هستند. درد عضلانی، تولید خلط، گلودرد، ناچشایی و سرخی چشم از جمله نشانههای کمتر معمول آن هستند. با این که اکثریت موارد این بیماری باعث علایم خفیف میشود، بعضی از موارد به سینهپهلو و نارسایی چند اندامی پیشرفت میکند. نرخ مرگ و میر بین 1٪ و 5٪ تخمین زده میشود، ولی بر حسب سن و دیگر شرایط سلامتی تغییر میکند. این بیماری اساساً از طریق قطرات ریز تنفسی افراد مبتلا، وقتی سرفه یا عطسه میکنند، به سایر افراد سرایت میکند.زمان مابین در معرض بیماری قرار گرفتن و بروز نشانهها، بین 2 و 14 روز است. از طریق شستن دستها و دیگر تدابیر بهداشتی، میتوان از پخش آن جلوگیری کرد.
(واژه کووید 19 از دانشنامه آزاد ویکیپدیا)