چه کسانی نیازی به واکسیناسیون ندارند؟
به نقل از جامعه خبری تحلیلی الف1400/3/26کد خبر 1400386590149
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از هلث لاین، یک مطالعه جدید از کلینیک کلیولند در اوهایو نشان داده است افرادی که قبلا به کووید-19 مبتلا شده اند، ممکن است نیازی به دریافت واکسن نداشته باشند.
این تحقیق نشان می دهد تعداد زیادی از کارکنان مراقبت های بهداشتی، تقریبا همه آن هایی که به ویروس کرونا مبتلا شده بودند، در میان کسانی که در گروه زیر می گنجند، نبودند؛
قبلا به ویروس مبتلا شده و واکسینه نشده بودند، قبلا به ویروس مبتلا شده و واکسینه شده بودند، هرگز به ویروس مبتلا نشده و واکسینه شده بودند؛
با این حال در افراد واکسینه نشده که قبلا به سارس-کوو 2 مبتلا نشده بودند، موارد به طور مداوم افزایش می یافت.
به گفته محققان، یافته ها نشان می دهد عفونت طبیعی، ایمنی مشابه واکسیناسیون را فراهم می کند، بنابراین افرادی که کووید-19 نداشته اند، می توانند در اولویت واکسیناسیون قرار بگیرند.
متخصصان می گویند برای تعیین میزان دوام ایمنی بعد از بیماری کووید-19، تحقیقات بیشتری لازم است. تا زمانی که این داده ها در دسترس نباشد، برخی از متخصصان بیماری های عفونی توصیه می کنند افرادی که کووید-19 داشته اند فعلا یک دوز دریافت کنند. عفونت ممکن است به معنای محافظت باشد. در این مطالعه 52 هزار و 238 نفر مشارکت داشتند. از 2579 نفری که قبلا مبتلا به کووید-19 بودند، هزار و 359 نفر واکسینه نشده بودند. 49 هزار و 659 نفر باقیمانده قبلا کووید-19 نداشتند و 22 هزار و 777 نفر از آن ها واکسینه شدند.
این افراد از دسامبر سال 2020 تا مه 2021 ردیابی شدند، در این مدت هیچ یک از 2579 نفری که مبتلا به کووید-19 شده بودند (از جمله هزار و 359 نفر که واکسینه نشده بودند) به ویروس مبتلا نشدند.
طبق یافته ها، واکسیناسیون به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سارس-کوو 2 را در میان افرادی که قبلا به کووید-19 مبتلا نشده اند، کاهش می دهد، اما لزوما در میان افرادی که قبلا به آن مبتلا شده اند، تاثیر چندانی ندارد، به نظر می رسد که این افراد دارای ایمنی مشابه با واکسیناسیون کامل هستند.
با توجه به محدودیت در دسترس بودن واکسن در کشور های خاص، یافته ها بر این باور فزاینده افزوده می شود که واکسن ها باید در اولویت کسانی باشد که قبلا به کووید-19 مبتلا نشده اند.
دکتر مونیکا گاندی، متخصص بیماری های عفونی دانشگاه کالیفرنیا می گوید: به احتمال زیاد دوز های واکسن در ابتدا برای افرادی که قبلا به کرونا مبتلا نشده اند تجویز می شود و سپس به سراغ آن هایی می رویم که در گذشته به ویروس کرونا مبتلا شده اند.
یک منبع اولیه معتبر نشان می دهد که ایمنی در برابر عفونت طبیعی طولانی مدت است و تا 8 ماه و احتمالا طولانی تر باقی خواهد ماند؛ و یک مطالعه نتیجه گرفت عفونت مجدد در افراد قبلا بیمار به همان اندازه ای است که افراد واکسینه شده تجربه کرده اند.
دکتر اسپنسر کرول، متخصص طب داخلی در مارلبرو، نیوجرسی می گوید میزان عفونت مجدد در افراد قبلا آلوده بسیار کم است و به طور کلی یک سیر بالینی کمتر از عفونت اولیه کووید-19 را دنبال می کند. سیستم ایمنی بدن ما قوی است و شامل اجزای مختلفی است که برای جلوگیری از بیماری با هم کار می کنند.
آنتی بادی هایی وجود دارد که سیستم ایمنی بدن ما با قرار گرفتن در معرض یک عامل بیماری زا تولید می کند. به گفته دکتر آمش آدالجا، دانشمند ارشد مرکز امنیت بهداشت دانشگاه جانز هاپکینز در مریلند و یک متخصص بیماری های عفونی، ممکن است با گذشت زمان سطح آنتی بادی کاهش یابد، اما حتی در سطوح پایین تر نیز عمل کند، همچنین پاسخ ایمنی با واسطه سلول وجود دارد که شامل سلول های B محافظ و سلول های T است که به نظر می رسد با گذشت زمان و مدت ها پس از عفونت افزایش می یابند.
به گفته کرول لازم به ذکر است که افراد پاسخ های ایمنی متغیر نسبت به عفونت ایجاد می کنند. برخی از افراد مبتلا به عفونت مستند، آنتی بادی تولید نمی کنند.
چه کسی باید واکسینه شود؟
آدالجا می گوید ایمنی طبیعی باید بر سیاست واکسیناسیون تاثیر بگذارد. مصونیت طبیعی بی اهمیت نیست و همراه با واکسیناسیون به ایمنی در سطح جمعیت کمک می کند. دانشمندان هنوز در حال بررسی این هستند که آیا واکسیناسیون افرادی که قبلا به این عفونت مبتلا شده اند فوایدی دارد یا خیر. آن ها همچنین در حال بررسی چگونگی مقایسه ایمنی طبیعی با ایمنی در برابر واکسیناسیون هستند.
گاندی در پاسخ به این سوال که آیا افراد قبلا بیمار باید واکسینه شوند؟ گفت: حقیقت این است که اطلاعات کافی وجود ندارد و ما هنوز نمی دانیم که مصونیت طبیعی چه مدت طول می کشد.
او توصیه می کند که فقط دوز اول را دریافت کنید. حتی اگر غیرضروری باشد، این تک دوز می تواند به عنوان تقویت کننده سیستم ایمنی عمل کند.
یک مطالعه نشان داد که افراد قبلا بیمار که یک دوز واکسن دریافت کرده اند، در مقایسه با افرادی که عفونت نداشته، اما هر دو دوز واکسن را دریافت کردند، پاسخ آنتی بادی قوی تری دارند.
گزارش یک منبع معتبر دیگر نتیجه گرفت که یک دوز در افراد قبلا بیمار پاسخ ایمنی مشابه افرادی که قبلا عفونت نداشته اند، اما هر دو دوز را دریافت کرده اند ایجاد می کند.
آدالجا همچنین برای استراتژی یک دوز گفت: یک دوز واحد از رژیم واکسن دو دوز ممکن است تمام مواردی باشد که برای فرد مبتلا به عفونت قبلی لازم است.
به گفته آدالجا تشخیص اینکه کسی مصونیت طبیعی دارد، از آنجا که با گذشت زمان سطح آنتی بادی کاهش می یابد، دشوار است و میزان سلول های T بسیار است.
به گفته گاندی ممکن است عوارض جانبی معمول آن ها مانند درد در محل تزریق و خستگی بیشتر باشد اما واکسیناسیون بعد از عفونت طبیعی هیچ چیز خطرناکی ندارد. در نهایت ما برای درک طول و دوام ایمنی پس از عفونت به تحقیقات بیشتری نیاز داریم.
کرول گفت: ما همچنین اثرات افتراقی عفونت را بر روی زنان، کودکان و افراد مسن مشاهده می کنیم، بنابراین باید طول و قدرت ایمنی را نیز مشخص کنیم، زیرا ممکن است در این گروه های مختلف متفاوت باشد.
واژه شناسی این خبر (آنتی بادی): ▲
پادتن یا آنتیکور (به فرانسوی: anticorps) یا آنتیبادی (به انگلیسی: antibody) نوعی پروتئین است که در دستگاه ایمنی بدن، در پاسخ به حضور آنتیژن خاصی، تولید میشود و در خون به گردش درمیآید یا در محل تولید باقی میماند تا به آنتیژن (معمولاً اجسام بیگانه همچون باکتری و ویروس ولی گاه حتی بافت طبیعی بدن یا یک مادهٔ غذایی است) حملهور شود و آن را بیزیان سازد. هر پادتن یک آنتیژن ویژهٔ را هدف خود تشخیص میدهد.
پادتنها از پلاسموسیتها ترشح میشوند؛ و به ایمنی هومورال مربوط است.
پس از برخورد لنفوسیت B با آنتیژن خاص خود، تقسیم شده و سلول B خاطره و پلاسموسیت به وجود میآورند.
سلولهای خاطره همواره در کمین هستند تا در صورت برخورد مجدد با همان آنتیژن با سرعت بیشتری تقسیم شوند.
پلاسموسیتها گیرنده آنتیژنی ندارند و وظیفهٔ آنها تولید پادتن است و دارای شبکه آندوپلاسمی زبر و جسم گلژی گسترده هستند.
پادتنها به صورت فعال تولیدمیشوند و به خون ریخته میشوند. پادتن در خون محلول است به همین خاطر به این ایمنی هومورال گفته میشود.
(هومورس:مایعات بدن شامل خون لنف و مایع میان بافتی)
پادتنها گیرنده آنتیژنی مشابه لنفوسیت B و B خاطره دارند که مکمل آنتیژن است.
پادتن آنتیژن را از بین نمیبرد.
بلکه آن را خنثی میکند. در سادهترین روش به آنتیژن میچسبد و مانع از اتصالش به سلول میزبان میشود. در این حالت علاوه بر غیرفعال کردن آنتیژن، عمل فاگوسیتوز ماکروفاژ را نیز راحت میکند.
پادتنها در ایجاد آسم و آلرژی و خود ایمنی نقش دارند. یعنی تولید نابه جا و نامناسب آنها باعث ایجاد این بیماریها میشود.
البته این گفته نباید بهطور اشتباه برداشت شود. اگر پادتنها نباشند خیلی از بیماریها انسان را از پا درمیآورند.
پادتن در مبارزه با سلولهای سرطانی و پیوندی نقش کمتری دارد.
(واژه آنتی بادی از دانشنامه آزاد ویکیپدیا)
اخبار مربوط به (سیستم ایمنی) را دنبال کنید:
ترکیبی گیاهی برای لاغری، تقویت ایمنی و کاهش اضطراب
علت 70 درصد مرگها بیماریهای قلبی و عروقی است
اثر بینظیر 7 دمنوش روی آلرژیهای بهاری
واژه شناسی این خبر (سیستم ایمنی): ▲
دستگاه ایمنی یا سیستم ایمنی (انگلیسی: Immune System) بخشی از بدن است که سلولها و مولکولهای خودی را از بیگانه مثل میکروبها و ویروسها را شناسایی کرده و آنها را از بین میبرد یا بیخطر میکند. گاهی به دلیل تشابه آنتیژن سلولهای خودی با غیرخودی و گاهی به دلیل اشتباه در عملکرد سیستم ایمنی در سنین بالا یا به دلایل ارثی، سیستم ایمنی به سلولهای خودی حمله میکند.(بیماریهای خودایمنی) (انگلیسی: Autoimmune Diseases) سیستم ایمنی بدن شامل طحال کلیهها آنزیم ها پوست غشای مخاطی مو، لکوسیتها، مغز استخوان، کبد، معده و روده، اسید معده، آپاندیس، لوزهها و آدنوئید تیموس پلاکهای پییر، رگهای لنفاوی انواع ایمونوگلوبینها و آنتیژنها و آنتیبادی میباشد.
(واژه سیستم ایمنی از دانشنامه آزاد ویکیپدیا)