قطعنامه 242 نماد کاملی از نقض قوانین بین‌المللی توسط صهیونیستها
(تصویر شماره 1)
پایگاه خبری «الخلیج الجدید» امروز (یکشنبه) مصادف با 22 نوامبر گزارشی را به مناسبت پنجاه و چهارمین سالگرد صدور قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال 1967 منتشر کرده که در آن اقدامات صهیونیستها را کاملا برخلاف و ناقض مفاد این قطعنامه توصیف کرده است.
(تصویر شماره 2)
پایگاه خبری «الخلیج الجدید» امروز (یکشنبه) مصادف با 22 نوامبر گزارشی را به مناسبت پنجاه و چهارمین سالگرد صدور قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال 1967 منتشر کرده که در آن اقدامات صهیونیستها را کاملا برخلاف و ناقض مفاد این قطعنامه توصیف کرده است.
به گزارش برنا، این پایگاه خبری در این گزارش با بررسی عملکرد رژیم اسراییل در اجرای این قطعنامه نوشت: ماهها پس از پایان جنگ شش روزه میان اعراب و اسراییل در سال 1967 که رژیم صهیونیستی علیه مصر، سوریه و اردن به راه انداخته بود، سازمان ملل با قطعنامه 242 خواستار آتش بس و عقب نشینی نیروهای این رژیم از کرانه باختری، نوار غزه، صحرای سینا و بلندی های جولان سوریه شد.
اعراب این جنگ را "عقب نشینی" نامیدند ، در حالی که صهیونیستها به دلیل غرور از شکست دادن اعراب در کوتاه مدت، آن را "جنگ شش روزه" نامیدند.
این گزارش با اشاره به مفاد قطعنامه 242 افزود: در حال حاضر این قطعنامه شاهد تغیرات عمده ای است که در خاورمیانه بوجود آمده، به طوریکه در سال 2020 برخلاف قطعنامه های بین المللی تلاش اسرائیلی-آمریکایی برای حذف آرمان فلسطین به اوج خود رسید.
این در حالی است که در بند دوم قطعنامه صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل در 54 سال پیش، با تاکید بر اصول صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه، این شورا نگرانی مستمر خود در مورد وضعیت خطرناک خاورمیانه را اعلام و بر عدم پذیرش مناطق تصرف شده به واسطه جنگ و بر ضرورت تلاش برای برقراری صلح دائمی که در آن هر کشور در منطقه بتواند در امنیت زندگی کند، تاکید کرده بود.
شورای امنیت در این قطعنامه تصریح کرد که تحقق اصول منشور مستلزم برقراری صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه و استفاده از دو اصل است:
الف - خروج نیروهای مسلح اسراییل از سرزمین های اشغال شده در درگیری های اخیر.
ب - پایان دادن به همه ادعاها در مورد جنگ و احترام و به رسمیت شناختن حاکمیت و تمامیت ارضی و استقلال سیاسی هر یک از کشورهای منطقه و حق زندگی در مرزهای امن و شناخته شده در صلح و آرامش بدون هیچ گونه اعمال تهدید و زور.
در این قطعنامه همچنین بر لزوم اجرای این موارد تاکید شد:
الف – تضمین آزادی کشتیرانی در آبراه های بین المللی منطقه.
ب – دستیابی به حل و فصل عادلانه مشکل پناهندگان.
ج - حصول اطمینان از مصونیت منطقه ای و استقلال سیاسی برای هر کشور از طریق اقداماتی چون ایجاد مناطق غیرنظامی.
ایالات متحده اوایل سالجاری میلادی طرح موسوم به "معامله قرن" را پیشنهاد داد که بر اساس آن رژیم صهیونیستی در ازای دریافت امتیازهایی فراتر از تعهدات قبلی سازمان آزادی بخش فلسطین و قطعنامه های شورای امنیت و الحاق بخش هایی از مناطق اشغال شده به سرزمینهای اشغالی، با تشکیل دولت مستقل فلسطینی موافقت می کند.
در دوره ریاست جمهوری "دونالد ترامپ" رئیس جمهوری آمریکا که از اوایل سال 2017 آغاز شد، سرعت اسکان صهیونیستها در سرزمین های اشغالی فلسطین شتاب گرفت، در حالی که واشنگتن در 19 نوامبر 2019 اعلام کرد که دیگر شهرک سازی را "غیرقانونی" نمی داند.
ناظران بین المللی معقدند که رژیم صهیونیستی سعی دارد تا با حمایت آمریکا پرونده پناهندگان فلسطینی را که اجداد آنها در سال 1948 از سرزمینهای خود آواره شدند، از طریق خلل در کار آژانس امداد و کار سازمان ملل و توقیف منابع مالی آنان، نادیده بگیرد.
از طرف دیگر عادی سازی رابطه بین رژیم صهیونیستی و چند کشور عربی در نیمه دوم سال جاری میلادی بدون در نظر گرفتن عدم تعهد این رژیم به قطعنامه 242 مبنی بر عقب نشینی صهیونیستها از سرزمین های اشغالی و به دور از ابتکارات صلح عرب در سال 2002 اعلام شد.
نقاب اسرائیلی
به گزارش الخلیج الجدید، «مصطفی ابراهیم» نویسنده و تحلیلگر سیاسی در عدم پایبندی رژیم صهیونیستی به قطعنامه 242 سازمان ملل گفت: آنچه در سرزمینهای اشغالی فلسطین یا در چارچوب سیاسی اعراب و اسرائیل اتفاق می افتد ، تصمیمات بین المللی را نقض می کند.
وی افزود: عادی سازی رابطه اعراب با اسرائیل مغایر با قطعنامه های بین المللی مربوط به مسئله فلسطین و طرح صلح عربی است.
ابراهیم معتقد است که سیاست عادی سازی روابط اعراب با اسرائیل بدون توجه به مسئله فلسطین با نقض اصل راه حل دو کشور (مبتنی بر استقرار دولت فلسطین در مرزهای قبل از جنگ 1967) تنها خدمت به صهیونیستها است.
این پایگاه خبری نوشت: از آوریل 2014 ، به دلیل امتناع رژیم صهیونیستی از آزادی بازداشت شدگان فلسطینی و توقف شهرک سازی و پذیرش مرزهای قبل از جنگ ژوئن 1967، راه حل دو کشور بر مبنای مذاکرات صلح بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها متوقف شده است.
اولین مذاکرات مستقیم بین سازمان آزادیبخش فلسطین و اسرائیل در کنفرانس صلح مادرید در سال 1991 و تحت حمایت آمریکا آغاز شد و تلاش شد تا بر اساس اصل "زمین برای صلح" و قطعنامه های شورای امنیت (242) و (338) صلح دائمی بین کشورهای عربی و اسرائیل برقرار شود.
در سپتامبر 1993 ، «اسحاق رابین» نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی و «یاسر عرفات» رئیس کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین، بیانیه «اسلو» مبنی بر پیش بینی تشکیل دولت خودگردان فلسطین را در واشنگتن امضا کردند که منجر به شکل گیری تشکیلات خودگردان فلسطین شد.
الخلیج الجدید نوشت: این توافق نامه که در آن زمان با عنوان "اصول دستیابی به صلح" شناخته می شد، خروج تدریجی اسرائیل از کرانه باختری و نوار غزه را در بر داشت که به طور کامل محقق نشد.
انحلال آرمان فلسطین
این پایگاه خبری افزود که در همین راستا ابراهیم گفت که تحولات سیاسی در پرونده فلسطین، از جمله "معامله قرن و سیاست عادی سازی" ، به طور طبیعی نقض آشکار قطعنامه 242 و تمام تصمیمات بین المللی مربوط به این قطعنامه است.
وی افزود که اسرائیل قوانین بین المللی و تصمیمات صادره از سوی نهاد سازمان ملل و حقوق فلسطینی ها را انکار می کند.
بر این اساس «محمد ابوهاشم» پژوهشگر حقوقی مرکز حقوق بشر فلسطین گفت: قطعنامه (242) به عنوان مدرکی از حق فلسطین تلقی می شود که اسرائیل در تلاش برای از بین بردن آن است.
وی افزود: این قطعنامه اکنون تنها جنبه نمادین دارد و به عنوان یک شاهد تاریخی، صهیونیستها تلاش می کنند آن را محو کنند.
ابوهاشم این قطعنامه را شاهدی بر تجاوزگری های اسراییل و نقض کامل قوانین بین المللی برشمرد. وی معتقد است که این قطعنامه به فلسطینیان کمک می کند تا از موضع خود در مقابل افکار عمومی جهان حمایت و همبستگی سایر ملت ها دفاع کنند و موقعیت خود را برابر سیاست های اسرائیل تقویت کنند.
قطعنامه 242 شورای امنیت از قطعنامه هایی است که در 22 نوامبر 1967 (میلادی) ( 1 آذر 1346 (خورشیدی) به اتفاق آراء تصویب شد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد در روز 10 ژوئن 1967 خواستار آتش بس بین اعراب و اسرائیل شده بود. اما با حمایت آمریکا، انگلیس و فرانسه از اسرائیل درخواست عقب نشینی از سرزمینهای فلسطینی نکرد.
پایگاه خبری «الخلیج الجدید» امروز (یکشنبه) مصادف با 22 نوامبر گزارشی را به مناسبت پنجاه و چهارمین سالگرد صدور قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال 1967 منتشر کرده که در آن اقدامات صهیونیستها را کاملا برخلاف و ناقض مفاد این قطعنامه توصیف کرده است.
به گزارش برنا، این پایگاه خبری در این گزارش با بررسی عملکرد رژیم اسراییل در اجرای این قطعنامه نوشت: ماهها پس از پایان جنگ شش روزه میان اعراب و اسراییل در سال 1967 که رژیم صهیونیستی علیه مصر، سوریه و اردن به راه انداخته بود، سازمان ملل با قطعنامه 242 خواستار آتش بس و عقب نشینی نیروهای این رژیم از کرانه باختری، نوار غزه، صحرای سینا و بلندی های جولان سوریه شد.
اعراب این جنگ را "عقب نشینی" نامیدند ، در حالی که صهیونیستها به دلیل غرور از شکست دادن اعراب در کوتاه مدت، آن را "جنگ شش روزه" نامیدند.
این گزارش با اشاره به مفاد قطعنامه 242 افزود: در حال حاضر این قطعنامه شاهد تغیرات عمده ای است که در خاورمیانه بوجود آمده، به طوریکه در سال 2020 برخلاف قطعنامه های بین المللی تلاش اسرائیلی-آمریکایی برای حذف آرمان فلسطین به اوج خود رسید.
این در حالی است که در بند دوم قطعنامه صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل در 54 سال پیش، با تاکید بر اصول صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه، این شورا نگرانی مستمر خود در مورد وضعیت خطرناک خاورمیانه را اعلام و بر عدم پذیرش مناطق تصرف شده به واسطه جنگ و بر ضرورت تلاش برای برقراری صلح دائمی که در آن هر کشور در منطقه بتواند در امنیت زندگی کند، تاکید کرده بود.
شورای امنیت در این قطعنامه تصریح کرد که تحقق اصول منشور مستلزم برقراری صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه و استفاده از دو اصل است:
الف - خروج نیروهای مسلح اسراییل از سرزمین های اشغال شده در درگیری های اخیر.
ب - پایان دادن به همه ادعاها در مورد جنگ و احترام و به رسمیت شناختن حاکمیت و تمامیت ارضی و استقلال سیاسی هر یک از کشورهای منطقه و حق زندگی در مرزهای امن و شناخته شده در صلح و آرامش بدون هیچ گونه اعمال تهدید و زور.
در این قطعنامه همچنین بر لزوم اجرای این موارد تاکید شد:
الف – تضمین آزادی کشتیرانی در آبراه های بین المللی منطقه.
ب – دستیابی به حل و فصل عادلانه مشکل پناهندگان.
ج - حصول اطمینان از مصونیت منطقه ای و استقلال سیاسی برای هر کشور از طریق اقداماتی چون ایجاد مناطق غیرنظامی.
ایالات متحده اوایل سالجاری میلادی طرح موسوم به "معامله قرن" را پیشنهاد داد که بر اساس آن رژیم صهیونیستی در ازای دریافت امتیازهایی فراتر از تعهدات قبلی سازمان آزادی بخش فلسطین و قطعنامه های شورای امنیت و الحاق بخش هایی از مناطق اشغال شده به سرزمینهای اشغالی، با تشکیل دولت مستقل فلسطینی موافقت می کند.
در دوره ریاست جمهوری "دونالد ترامپ" رئیس جمهوری آمریکا که از اوایل سال 2017 آغاز شد، سرعت اسکان صهیونیستها در سرزمین های اشغالی فلسطین شتاب گرفت، در حالی که واشنگتن در 19 نوامبر 2019 اعلام کرد که دیگر شهرک سازی را "غیرقانونی" نمی داند.
ناظران بین المللی معقدند که رژیم صهیونیستی سعی دارد تا با حمایت آمریکا پرونده پناهندگان فلسطینی را که اجداد آنها در سال 1948 از سرزمینهای خود آواره شدند، از طریق خلل در کار آژانس امداد و کار سازمان ملل و توقیف منابع مالی آنان، نادیده بگیرد.
از طرف دیگر عادی سازی رابطه بین رژیم صهیونیستی و چند کشور عربی در نیمه دوم سال جاری میلادی بدون در نظر گرفتن عدم تعهد این رژیم به قطعنامه 242 مبنی بر عقب نشینی صهیونیستها از سرزمین های اشغالی و به دور از ابتکارات صلح عرب در سال 2002 اعلام شد.
نقاب اسرائیلی
به گزارش الخلیج الجدید، «مصطفی ابراهیم» نویسنده و تحلیلگر سیاسی در عدم پایبندی رژیم صهیونیستی به قطعنامه 242 سازمان ملل گفت: آنچه در سرزمینهای اشغالی فلسطین یا در چارچوب سیاسی اعراب و اسرائیل اتفاق می افتد ، تصمیمات بین المللی را نقض می کند.
وی افزود: عادی سازی رابطه اعراب با اسرائیل مغایر با قطعنامه های بین المللی مربوط به مسئله فلسطین و طرح صلح عربی است.
ابراهیم معتقد است که سیاست عادی سازی روابط اعراب با اسرائیل بدون توجه به مسئله فلسطین با نقض اصل راه حل دو کشور (مبتنی بر استقرار دولت فلسطین در مرزهای قبل از جنگ 1967) تنها خدمت به صهیونیستها است.
این پایگاه خبری نوشت: از آوریل 2014 ، به دلیل امتناع رژیم صهیونیستی از آزادی بازداشت شدگان فلسطینی و توقف شهرک سازی و پذیرش مرزهای قبل از جنگ ژوئن 1967، راه حل دو کشور بر مبنای مذاکرات صلح بین فلسطینی ها و اسرائیلی ها متوقف شده است.
اولین مذاکرات مستقیم بین سازمان آزادیبخش فلسطین و اسرائیل در کنفرانس صلح مادرید در سال 1991 و تحت حمایت آمریکا آغاز شد و تلاش شد تا بر اساس اصل "زمین برای صلح" و قطعنامه های شورای امنیت (242) و (338) صلح دائمی بین کشورهای عربی و اسرائیل برقرار شود.
در سپتامبر 1993 ، «اسحاق رابین» نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی و «یاسر عرفات» رئیس کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین، بیانیه «اسلو» مبنی بر پیش بینی تشکیل دولت خودگردان فلسطین را در واشنگتن امضا کردند که منجر به شکل گیری تشکیلات خودگردان فلسطین شد.
الخلیج الجدید نوشت: این توافق نامه که در آن زمان با عنوان "اصول دستیابی به صلح" شناخته می شد، خروج تدریجی اسرائیل از کرانه باختری و نوار غزه را در بر داشت که به طور کامل محقق نشد.
انحلال آرمان فلسطین
این پایگاه خبری افزود که در همین راستا ابراهیم گفت که تحولات سیاسی در پرونده فلسطین، از جمله "معامله قرن و سیاست عادی سازی" ، به طور طبیعی نقض آشکار قطعنامه 242 و تمام تصمیمات بین المللی مربوط به این قطعنامه است.
وی افزود که اسرائیل قوانین بین المللی و تصمیمات صادره از سوی نهاد سازمان ملل و حقوق فلسطینی ها را انکار می کند.
بر این اساس «محمد ابوهاشم» پژوهشگر حقوقی مرکز حقوق بشر فلسطین گفت: قطعنامه (242) به عنوان مدرکی از حق فلسطین تلقی می شود که اسرائیل در تلاش برای از بین بردن آن است.
وی افزود: این قطعنامه اکنون تنها جنبه نمادین دارد و به عنوان یک شاهد تاریخی، صهیونیستها تلاش می کنند آن را محو کنند.
ابوهاشم این قطعنامه را شاهدی بر تجاوزگری های اسراییل و نقض کامل قوانین بین المللی برشمرد. وی معتقد است که این قطعنامه به فلسطینیان کمک می کند تا از موضع خود در مقابل افکار عمومی جهان حمایت و همبستگی سایر ملت ها دفاع کنند و موقعیت خود را برابر سیاست های اسرائیل تقویت کنند.
قطعنامه 242 شورای امنیت از قطعنامه هایی است که در 22 نوامبر 1967 (میلادی) ( 1 آذر 1346 (خورشیدی) به اتفاق آراء تصویب شد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد در روز 10 ژوئن 1967 خواستار آتش بس بین اعراب و اسرائیل شده بود. اما با حمایت آمریکا، انگلیس و فرانسه از اسرائیل درخواست عقب نشینی از سرزمینهای فلسطینی نکرد.