سندرم متابولیک ریسک ابتلا به نقرس را افزایش می دهد
به نقل از خبرگزاری مهر1401/12/27کد خبر 1401c1267528
محققان می گویند افراد مبتلا به سندرم متابولیک خطر بیشتری در ابتلا به نقرس دارند.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز، به نظر می رسد سندرم متابولیک احتمال بروز چندین بیماری را که در کنار هم اتفاق می افتد، مانند بیماری های قلبی عروقی، کلسترول بالا، چاقی و دیابت نوع ۲ افزایش می دهد.
سندرم یک بیماری مفرد و مجزا نیست، بلکه مجموعه ای از عوامل خطر است که با افزایش احتمال ابتلاء به مشکلات دیگر همراه بوده است.
اکنون محققان دانشگاه سانگ کیانک وان در کره جنوبی گزارش می دهند که افراد مبتلا به سندرم متابولیک با خطر بالا ابتلاء به نقرس، نوعی آرتروز که باعث درد و تورم در مفاصل می شود، روبرو هستند.
در مطالعه جدید، تقریباً ۱.۳ میلیون مرد بین ۲۰ تا ۳۹ سال مورد بررسی قرار گرفتند.
ارتباط بین تغییرات در سندرم متابولیک شرکت کنندگان و ابتلاء به نقرس مورد بررسی قرار گرفت.
آنها دریافتند مردانی که سندرم متابولیک دارند، بیشتر احتمال دارد که دچار نقرس باشند. این خطر حتی در صرت داشتن تری گلیسیرید بالا و چاقی شکمی، که دو مولفه سندرم متابولیک هستند، بیشتر بود.
اگر فرد حداقل سه مورد از پنج علائم زیر را داشته باشد، پزشک احتمال سندرم متابولیک را در نظر می گیرد:
• چاقی مرکزی، احشایی، شکمی، به طور خاص اندازه کمر بیش از ۱۰۱.۵ سانتیمتر در مردان و بیش از ۸۹ سانتیمتر در زنان.
• سطح قند خون ناشتا بالاتر از ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر.
• فشار خون ۱۳۰/۸۵ میلی متر در جیوه یا بالاتر.
• سطح تری گلیسیرید خون بالاتر از ۱۵۰ میلی گرم در دسی لیتر.
• سطح کلسترول خوب HDL زیر ۴۰ میلی گرم در دسی لیتر برای مردان و کمتر از ۵۰ میلی گرم در دسی لیتر برای زنان.
محققان دریافتند کسانی که سندرم متابولیک داشتند، تقریباً چهار برابر بیشتر از کسانی که هرگز سندرم متابولیک نداشتند، با خطر ابتلاء به نقرس روبرو بودند.
با این حال، اگر کسی از سندرم متابولیک بهبود یابد، خطر ابتلاء به نقرس در او تقریباً به نیم کاهش می یابد.
محققان دریافتند از بین تمام اجزای سندرم متابولیک، تری گلیسیرید بالا و چاقی شکمی قوی ترین ارتباط را برای خطر ابتلاء به نقرس داشتند.
محققان گزارش دادند که پیشگیری از سندرم متابولیک یا بهبودی از آن می تواند خطر نقرس در بزرگسالان را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. کد خبر 5735621
واژه شناسی این خبر (آرتروز):
آرتروز (به فرانسوی : Arthrose ) یا اُستیوآرتریت (به انگلیسی : Osteoarthritis ) بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می شود. به این بیماری، ساییدگی مفصل، ورم مفاصل و استخوان ها و آماس مفصلی استخوانی هم گفته می شود.
آرتروز یک بیماری تخریبی پیش رونده در غضروف مفاصل است، ولی علی رغم نام گذاری آن، یک بیماری التهابی نیست (بر خلاف روماتیسم مفصلی ) چون التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه می باشد.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)
واژه شناسی این خبر (چاقی):
چاقی وضیعت پزشکی است که بافت چربی بیش از حد طبیعی در بدن فرد انباشته شده باشد. انباشت بیش از حد بافت چربی می تواند باعث پسرفت شاخص های سلامتی ، از جمله کاهش میانگین طول عمر و یا کاهش کیفیت زندگی گردد. شایع ترین روش برای تخمین چاقی استفاده از شاخص توده بدن (BMI) است. شاخصی که با تقسیم کردن وزن شخص بر حسب کیلوگرم بر توان دوم قد وی بر حسب متر به دست می آید. طبق تعریف هنگامی که شاخص توده بدن از ۳۰=(kg/m^۲) بیشتر شود، آن فرد چاق محسوب می شود.
و در کودکان از صدک استفاده می شود.
دلایل متنوعی برای علت چاقی ارایه شده است. اما مهم ترین علت موثر در چاقی و اضافه وزن، عبارت است از تمایل بدن ما برای ذخیره انرژی به صورت چربی این تمایل به صورت تکاملی به انسان امروزی به ارث رسیده است. هزاران سال پیش، اجداد انسان امروزی به دلیل نحوه تغذیه که عبارت بود از دوره های پرخوری، و انتظار طولانی مدت برای پیدا کردن دوباره غذا، توانایی ذخیره انرژی به صورت بافت اضافه چربی را به دست آوردند. بیشتر کسانی که اضافه وزن دارند، چاقی موضعی و شکمی دارند. انسان های دارای اضافه وزن یا چاق همیشه در معرض خطر ابتلا به بسیاری از بیماری های زمینه ای هستند. از دست دادن مقدار محدودی از این وزن اضافی می تواند کمک بسیاری به کاهش خطرات احتمالی کند.
مرض چاقی احتمال ابتلا به بیماری های گوناگون، به خصوص بیماری های قلبی ، دیابت نوع دوم ، آپنه خواب ، انواع مشخصی از سرطان ، آرتروز و آسم را افزایش می دهد. مرض چاقی بیشتر به وسیله ترکیب بیش از اندازه انرژی غذایی ورودی، تحرکات بدنی کم، و استعداد ژنتیکی ، ایجاد می شود. هرچند اندک مواردی در ابتدا به وسیله ژن ، اختلالات غده درون ریز ، داروها یا امراض روانی ایجاد می شوند. به عنوان شاهدی بر این نظریه، برخی از افراد چاق با وجود کم غذا خوردن، به دلیل متابولیسم کند بدن، دچار افزایش وزن می گردند. به طور میانگین، افراد چاق میزان مصرف انرژی بیشتری نسبت به همتایان لاغر خود دارند که این امر به دلیل میزان انرژی لازم برای نگهداری کردن از بدنی ست که اضافه وزن دارد . رژیم غذایی و تمرینات ورزشی راه حل های اصلی مرض چاقی می باشند. کیفیت رژیم غذایی را می توان با کاهش مصرف غذاهای پرانرژی، مانند غذاهای پرچرب و شیرین ، و همچنین استفاده بیشتر از غذاهای گیاهی رژیمی ، افزایش داد. داروهای ضد چاقی ممکن است جهت کاهش اشتها یا جلوگیری از جذب چربی، در کنار یک رژیم غذایی مناسب استفاده شوند. اگر رژیم غذایی، ورزش و دارو موثر نباشند، بالون معده می تواند به کاهش وزن کمک کند؛ یا ممکن است جراحی باریاتریک برای کاهش حجم شکم و یا طول روده، به جهت ایجاد سیری زودرس و کاهش توانایی جذب مواد مغزی، انجام گیرد.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)
واژه شناسی این خبر (کلسترول):
کُلِستِرول (به انگلیسی : Cholesterol )، یکی از مولکول های زیستی و از دسته استرویید ها در لیپیدها ، و نوعی الکل موسوم به استرول است. این مولکول ۲۷ کربنه، ساختار چندحلقه ای دارد. نقش عمده آن استحکام و انعطاف بخشی به غشا سلول ها است.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)