برای تولید زباله کمتر و یک سفر محیط زیستی در نوروز چه کنیم؟
(تصویر شماره 1)
(تصویر شماره 2)
به گزارش ایران اکونومیست، رها سازی ماهی قرمز سفره هفت سین، زباله های رها شده در طبیعت، شکستن شاخه و برگ درختان، افزایش احتمال آتش سوزی و... از مواردی هستند که چند سالی است با آغاز سال نو ذهن همه دوستداران و فعالان محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی را به خود مشغول کرده است.
قطعا استفاده از طبیعت و تفرج در آن حق همه مردم است؛ اما حواسمان باشد که حق آسیب به طبیعت را نداریم. پسماندهای غذایی به عنوان یکی از چالش های زیست محیطی شهرهای بزرگ شناخته می شوند. با افزایش مصرف گرایی و رشد روزافزون استفاده از فست فودها و غذاهای بیرون بر، حجم زباله های غذایی و پسماندهای شهری افزایش یافته است؛ اما در ایام نوروز با افزایش سفرها و دید و بازدیدهای نوروزی، حجم این زباله ها بیشتر خواهد شد.
هنگام حضور در طبیعت یا در مسیر سفر حتما با خود کیسه زباله همراه داشته باشید و زباله های تولیدی خود را جمع کنید و به بحث مدیریت پسماند در سفر و تفرج ها اهمیت دهید. حتی اگر شهروندان بتوانند زباله هایی را که از قبل در طبیعت باقی مانده جمع کنند؛ بسیار خوب است؛ چراکه این کار کمک به طبیعت خودمان و حفظ آن برای نسل های آینده است.
همچنین بهتر است؛ در پارک ها و آثار طبیعی از آن دسته مواد غذایی استفاده کنیم که زباله کمتری تولید کنند. همچنین از بسته بندی پلاستیکی کمتری استفاده کنیم یا حداقل یک کیسه را برای چند چیز مختلف استفاده کنیم تا زباله کمتری تولید شود.
از ریختن زباله در جاده ها خودداری کنیم. حتما داخل ماشین یک سطل کوچک یا کیسه زباله برای جمع آوری پسماند خود داشته باشیم.
یک وعده غذایی می تواند غذایی چند 10 گرم پسماند آلومینیوم، کاغذ و پلاستیک تولید کند. به علاوه زمانی که پسماند غذایی زیاد شود، غذای در دسترس حیوانات بی خانمان بیشتر خواهد شد. در نتیجه رشد غیرقابل کنترل برخی گونه ها ممکن است نظم زنجیره غذایی را برهم زند و باعث از بین رفتن تعادل در طبیعت شود.
بیشتر بخوانید: 12 نکته درباره پسماندهای غذایی
عمده آلودگی ایجاد شده ناشی از پسماندهای غذایی، در جریان جمع آوری آن ها اتفاق می افتد. افزایش ضایعات غذایی که اغلب محتوی آب هستند، باعث بیشتر شدن حجم زباله تر می شود. زباله تر علاوه بر مشکلاتی که در جمع آوری پسماند ایجاد می کند، باعث به وجود آمدن شیرابه نیز می شود که ممکن است منابع آب را در معرض خطر و آلودگی قرار دهد. کاهش حجم زباله و به ویژه زباله غذایی به معنای کاهش برداشت ما از منابع طبیعی است.
بهترین روش مدیریت پسماند «بازیافت» آن است. می توان زباله غذایی را به مواد قابل استفاده و سودمند دیگری مانند کمپوست تبدیل کرد که یکی از بهترین راه های بازیافت این دسته از زباله هاست.
نکته حائز اهمیت دیگر این است که کنترل وضعیت پسماندهای غذایی به فعالیت افراد جامعه نیز بستگی دارد. خرید مواد غذایی با کیفیت، استفاده از روش های صحیح حمل مواد غذایی از فروشگاه تا منزل مانند خرید نان با استفاده از ساک پارچه ای و نگهداری صحیح نان در منزل از مصادیق مسئولیت مردم در جلوگیری از افزایش ضایعات غذایی است.
همچنین اگر از چادر یا زیرانداز در طبیعت استفاده می کنیم؛ بهتر است؛ در سکوهای ساخته شده اتراق کنیم و از نشستن روی رستنی ها که باعث له شدن آنها می شود؛ جلوگیری کنیم. شاید از نظر ما خیلی از رستنی ها علف هرز باشد اما بسیاری از آنها گونه های اندمیک و بومی منطقه هستند، بنابراین باید از له کردن و گذاشتن اجسام داغ روی آنها خودداری کنیم.
چادرها را به شاخه های درختان به ویژه درختان جوان و کم سن نبندیم و در صورت روشن کردن آتش از خاموش شدن آن به هنگام ترک محل اطمینان حاصل کنیم چراکه ممکن است خاکستر زیر آتش با وزش باد باعث وقوع آتش سوزی های عظیم در جنگل ها و مراتع کشور شود.
از شکستن شاخه ها و بوته های زنده خودداری کنیم. همچنین از هر نوع صید و شکار و آزار و اذیت پرندگان و حتی حشرات جلوگیری کنیم. قطعا رعایت این نکات باعث حفظ محیط زیست و داشتن یک سفر آگاهانه و مسئولانه می شود.
بیشتر بخوانید: پیشنهاداتی برای تولید زباله کمتر و یک سفر محیط زیستی
به گزارش ایران اکونومیست، طبق تعریف انجمن بین المللی اکوتوریسم (TIES)، می توان اکوتوریسم را به عنوان سفری مسئولانه به مناطق طبیعی تعریف کرد که در این سفر محیط زیست و رفاه مردم محلی حفظ می شود. چنین سفرهایی را می توان به لطف شبکه بین المللی موجود میان افراد، موسسات و صنعت گردشگری ایجاد کرد که در آن گردشگران و متخصصان گردشگری در مورد مسائل زیست محیطی آموزش می بینند.
پیوستن به اکوتوریسم راهی برای تضمین ادامه رونق صنعت گردشگری، ارائه مزایای اجتماعی و اقتصادی به مقاصد و جوامع در سراسر جهان است. طبیعت گردی فرصتی را برای غرق شدن در دنیای طبیعی به شیوه ای لذت بخش و موثر فراهم می کند. اما علی رغم هدف حفاظت از محیط زیست، اکوتوریسم می تواند حتی ناخواسته آسیب های زیست محیطی ایجاد کند چراکه اکوتوریست ها اغلب به مناطق و محیطی شکننده می روند که در معرض خطر سقوط یا فرسایش قرار دارند. اختلال در زندگی حیات وحش، حذف پوشش گیاهی با جمع آوری گیاهان و افزایش تولید زباله به دلیل حضور بازدیدکنندگان در منطقه نیز از پیامدهای احتمالی طبیعت گردی است.
در سفرهای نوروزی با داشتن چنین سفری مسئولانه می توانیم محیط زیست خود را حفظ کنیم و بلای جان تنوع زیستی و حیات وحش مان نشویم.
بیشتر بخوانید: «گردشگری انبوه»؛ بلای جان محیط زیست
به گزارش ایران اکونومیست، رها سازی ماهی قرمز سفره هفت سین، زباله های رها شده در طبیعت، شکستن شاخه و برگ درختان، افزایش احتمال آتش سوزی و... از مواردی هستند که چند سالی است با آغاز سال نو ذهن همه دوستداران و فعالان محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی را به خود مشغول کرده است.
قطعا استفاده از طبیعت و تفرج در آن حق همه مردم است؛ اما حواسمان باشد که حق آسیب به طبیعت را نداریم. پسماندهای غذایی به عنوان یکی از چالش های زیست محیطی شهرهای بزرگ شناخته می شوند. با افزایش مصرف گرایی و رشد روزافزون استفاده از فست فودها و غذاهای بیرون بر، حجم زباله های غذایی و پسماندهای شهری افزایش یافته است؛ اما در ایام نوروز با افزایش سفرها و دید و بازدیدهای نوروزی، حجم این زباله ها بیشتر خواهد شد.
هنگام حضور در طبیعت یا در مسیر سفر حتما با خود کیسه زباله همراه داشته باشید و زباله های تولیدی خود را جمع کنید و به بحث مدیریت پسماند در سفر و تفرج ها اهمیت دهید. حتی اگر شهروندان بتوانند زباله هایی را که از قبل در طبیعت باقی مانده جمع کنند؛ بسیار خوب است؛ چراکه این کار کمک به طبیعت خودمان و حفظ آن برای نسل های آینده است.
همچنین بهتر است؛ در پارک ها و آثار طبیعی از آن دسته مواد غذایی استفاده کنیم که زباله کمتری تولید کنند. همچنین از بسته بندی پلاستیکی کمتری استفاده کنیم یا حداقل یک کیسه را برای چند چیز مختلف استفاده کنیم تا زباله کمتری تولید شود.
از ریختن زباله در جاده ها خودداری کنیم. حتما داخل ماشین یک سطل کوچک یا کیسه زباله برای جمع آوری پسماند خود داشته باشیم.
یک وعده غذایی می تواند غذایی چند 10 گرم پسماند آلومینیوم، کاغذ و پلاستیک تولید کند. به علاوه زمانی که پسماند غذایی زیاد شود، غذای در دسترس حیوانات بی خانمان بیشتر خواهد شد. در نتیجه رشد غیرقابل کنترل برخی گونه ها ممکن است نظم زنجیره غذایی را برهم زند و باعث از بین رفتن تعادل در طبیعت شود.
بیشتر بخوانید: 12 نکته درباره پسماندهای غذایی
عمده آلودگی ایجاد شده ناشی از پسماندهای غذایی، در جریان جمع آوری آن ها اتفاق می افتد. افزایش ضایعات غذایی که اغلب محتوی آب هستند، باعث بیشتر شدن حجم زباله تر می شود. زباله تر علاوه بر مشکلاتی که در جمع آوری پسماند ایجاد می کند، باعث به وجود آمدن شیرابه نیز می شود که ممکن است منابع آب را در معرض خطر و آلودگی قرار دهد. کاهش حجم زباله و به ویژه زباله غذایی به معنای کاهش برداشت ما از منابع طبیعی است.
بهترین روش مدیریت پسماند «بازیافت» آن است. می توان زباله غذایی را به مواد قابل استفاده و سودمند دیگری مانند کمپوست تبدیل کرد که یکی از بهترین راه های بازیافت این دسته از زباله هاست.
نکته حائز اهمیت دیگر این است که کنترل وضعیت پسماندهای غذایی به فعالیت افراد جامعه نیز بستگی دارد. خرید مواد غذایی با کیفیت، استفاده از روش های صحیح حمل مواد غذایی از فروشگاه تا منزل مانند خرید نان با استفاده از ساک پارچه ای و نگهداری صحیح نان در منزل از مصادیق مسئولیت مردم در جلوگیری از افزایش ضایعات غذایی است.
همچنین اگر از چادر یا زیرانداز در طبیعت استفاده می کنیم؛ بهتر است؛ در سکوهای ساخته شده اتراق کنیم و از نشستن روی رستنی ها که باعث له شدن آنها می شود؛ جلوگیری کنیم. شاید از نظر ما خیلی از رستنی ها علف هرز باشد اما بسیاری از آنها گونه های اندمیک و بومی منطقه هستند، بنابراین باید از له کردن و گذاشتن اجسام داغ روی آنها خودداری کنیم.
چادرها را به شاخه های درختان به ویژه درختان جوان و کم سن نبندیم و در صورت روشن کردن آتش از خاموش شدن آن به هنگام ترک محل اطمینان حاصل کنیم چراکه ممکن است خاکستر زیر آتش با وزش باد باعث وقوع آتش سوزی های عظیم در جنگل ها و مراتع کشور شود.
از شکستن شاخه ها و بوته های زنده خودداری کنیم. همچنین از هر نوع صید و شکار و آزار و اذیت پرندگان و حتی حشرات جلوگیری کنیم. قطعا رعایت این نکات باعث حفظ محیط زیست و داشتن یک سفر آگاهانه و مسئولانه می شود.
بیشتر بخوانید: پیشنهاداتی برای تولید زباله کمتر و یک سفر محیط زیستی
به گزارش ایران اکونومیست، طبق تعریف انجمن بین المللی اکوتوریسم (TIES)، می توان اکوتوریسم را به عنوان سفری مسئولانه به مناطق طبیعی تعریف کرد که در این سفر محیط زیست و رفاه مردم محلی حفظ می شود. چنین سفرهایی را می توان به لطف شبکه بین المللی موجود میان افراد، موسسات و صنعت گردشگری ایجاد کرد که در آن گردشگران و متخصصان گردشگری در مورد مسائل زیست محیطی آموزش می بینند.
پیوستن به اکوتوریسم راهی برای تضمین ادامه رونق صنعت گردشگری، ارائه مزایای اجتماعی و اقتصادی به مقاصد و جوامع در سراسر جهان است. طبیعت گردی فرصتی را برای غرق شدن در دنیای طبیعی به شیوه ای لذت بخش و موثر فراهم می کند. اما علی رغم هدف حفاظت از محیط زیست، اکوتوریسم می تواند حتی ناخواسته آسیب های زیست محیطی ایجاد کند چراکه اکوتوریست ها اغلب به مناطق و محیطی شکننده می روند که در معرض خطر سقوط یا فرسایش قرار دارند. اختلال در زندگی حیات وحش، حذف پوشش گیاهی با جمع آوری گیاهان و افزایش تولید زباله به دلیل حضور بازدیدکنندگان در منطقه نیز از پیامدهای احتمالی طبیعت گردی است.
در سفرهای نوروزی با داشتن چنین سفری مسئولانه می توانیم محیط زیست خود را حفظ کنیم و بلای جان تنوع زیستی و حیات وحش مان نشویم.
بیشتر بخوانید: «گردشگری انبوه»؛ بلای جان محیط زیست