آیین نوروزخوانی در شهرستان فیروزکوه

به نقل از خبرگزاری پانا1401/12/28کد خبر 1401c131759

واژه شناسی این خبر (نوروز خوانی):
نوروز خوانی یا بهارخوانی یا ساونگ خوانی ، گونه ای از آوازخوانی است که در گذشته در کل ایران رواج داشته است. خاستگاه این گونه آوازخوانی بیشتر در استان مازندران بوده است و در حال حاضر این مراسم به صورت محدود در برخی نقاط مازندران برگزار می شود. این آیین، به خصوص در دو سوی البرز (مازندران، گیلان، کومش و طالقان) به وفور یافت می شود و در حقیقت، بخش مهمی از موسیقی، دو سوی البرز را تشکیل می دهد.
پیشینه این گونه آواز مربوط به دوران قبل از اسلام می باشد که در بعضی از کتب نزدیک به دین زرتشتی و در ستایش اهورا مزدا و همچنین در توصیف طبیعت و زیبایی فصل بهار و ستایش شاهان و امیران آمده است. بعد از ورود اسلام و مذهب شیعه این گونه آواز با مفاهیم مذهبی و روایات اسلامی آمیخته شدند. دربارهٔ نوروزی خوانی برای نخستین بار الکساندر خوتسکو ایرانشناس روسی در سال ۱۸۴۲ در کتابی در مورد فرهنگ و گویش های شمال ایران که در لندن به چاپ رسیده اشاره شده است.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)