حیدری: ایران ظرفیت برخورد جدی در مقابل تامین حقابه هیرمند را دارد

به نقل از خبرگزاری برنا1402/3/4کد خبر 1402312069

واژه شناسی این خبر (افغانستان):
افغانستان (انگلیسی: Afghanistan) کشوری آسیایی با اکثریت مسلمان است. چین ، تاجیکستان ، ازبکستان ، ترکمنستان ، ایران و پاکستان در همسایگی این کشور قرار دارد. کابل پایتخت افغانستان و قندهار ، هرات و مزار شریف بزرگترین شهرهای این کشور است. پیروان مذهب حنفی ( اهل سنت ) در اکثریت و شیعیان امامیه و اسماعیلیه در اقلیت هستند. درصد شیعیان در این کشور، بین ۲۵٪ تا ۳۰٪ برآورد شده است. در قانون اساسی مصوب سال ۱۳۸۲ش ، برای اولین بار، مذهب شیعه در افغانستان به رسمیت شناخته شد. هزاره بزرگترین قوم شیعه و سادات ، هراتی ها ، قزلباش ها و گروه هایی از بلوچ ها، تاجیک ها و پشتون ها دیگر دسته های شیعه هستند. رواج تشیع در سرزمین افغانستان از زمان صدر اسلام بوده و گسترش آن در دوره بنی عباس و با مهاجرت علویان به خراسان ، و سپس همزمان با ایلخانان و صفویه اتفاق افتاده است. از زمان حکومت عبدالرحمن خان (۱۲۵۹۱۲۸۰ش/۱۸۸۰۱۹۰۱م) که شیعیان بخصوص هزاره ها به سختی سرکوب و کشتار شده و خودمختاری آنان سلب شد، تا سقوط طالبان در ۱۳۸۰ش شیعیان مورد تهدید و سرکوب بودند. پس از برپایی نظام سیاسی بر پایه انتخابات تا روی کار آمدن دوباره طالبان در آخرین روزهای مرداد ۱۴۰۰ش ، اوضاع شیعیان به بهبودی نسبی رسیده بود؛ گرچه سیاست آن حکومت نیز خالی از تبعیض نسبت به شیعیان نبود و حملات تروریستی متعددی علیه شیعیان بخصوص هزاره ها صورت گرفت. در آن دوره شیعیان در افغانستان چندین حزب، گروه اجتماعی، نهاد و مرکز دینی، حوزوی و دانشگاهی، رسانه، نمایندگان پارلمانی و اندکی مقام ارشد حکومتی داشتند. در امارت اسلامی طالبان، هیچ مقام ارشد حکومتی از شیعیان انتخاب نشد و آنان دوباره مورد تبعیض و محرومیت قرار گرفته اند.
افغانستان کشوری در جنوب آسیای میانه است و به دریا راه ندارد. این کشور از شمال با تاجیکستان ، ازبکستان و ترکمنستان ، از شمال شرق با چین ، از شرق و جنوب با پاکستان و در غرب با ایران همسایه است. مساحت افغانستان در منابع مختلف از ۶۲۰ تا ۷۰۰ هزار کیلومتر مربع تخمین زده شده است. حدود نیمی از افغانستان را رشته کوه ها و ارتفاعات پوشانده است. در اطراف این کوه ها، دره های باریک و عمیق و سپس دامنه کم شیب و دشت ها و بیابان ها قرار دارد.
(برگرفته از ویکی شیعه)

واژه شناسی این خبر (ایران):
ایران با نام رسمی جمهوری اسلامی ایران کشوری در غرب آسیا و در منطقه خاورمیانه است. این کشور با ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومتر مربع پهناوری، دومین کشور بزرگ خاورمیانه است. ایران از شمال غرب با ارمنستان و جمهوری آذربایجان، از شمال با دریای خزر، از شمال شرق با ترکمنستان، از شرق با افغانستان و پاکستان، از جنوب با خلیج فارس و دریای عمان و در غرب با عراق و ترکیه هم مرز است. این کشور خاورمیانه ای، جایگاه استراتژیکی در منطقهٔ خلیج فارس دارد و تنگهٔ هرمز در جنوب آن، مسیری حیاتی برای انتقال نفت خام است. جمعیت کل ۳۱ استان ایران بیش از ۸۴ میلیون نفر است و تهران، پایتخت و پرجمعیت ترین شهر این کشور است. ایران، جامعه ای با قومیت و فرهنگ های گوناگون دارد و گروه قومی و فرهنگی غالب این کشور، برآمده از فارسی زبانان آن است. در کنار آنان، قومیت های دیگری، همانند اقوام آذری و کُرد و عرب و لر، بلوچ و ترکمن وجود دارند. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اسلام شیعه را دین رسمی ایران اعلام کرده است و اکثریت مردم این کشور، پیروان همین مذهب هستند. زبان رسمی این کشور نیز فارسی است.(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)

واژه شناسی این خبر (دولت):
دولت در علم سیاست ، دستگاهی سیاسی اجباری با حکومتی متمرکز است که انحصار استفادهٔ درست از اجبار و زور درون یک قلمرو جغرافیایی معین را حفظ می کند. مفهوم دولت در معانی دیگری نیز به کار برده می شود. بسیاری از نویسندگان مفاهیم «دولت» و «حکومت» را به یک معنا به کار می برند و در زبان عامیانه و رسانه ها دولت معمولاً به معنی قوه مجریه یا هییت وزیران است که این کاربرد از واژه دولت تنها به بخشی از حکومت اشاره دارد. گاهی نیز دولت به بخشی از حکومت اشاره دارد که شامل نهادهای مذهبی و نهادهای مدنی نمی شود؛ مثلاً کاربرد واژه دولت در اصطلاح سازمان های غیردولتی به این مفهوم از دولت اشاره دارد.
دولت ها ممکن است دارای قدرت سیاسی و حاکمیت کامل باشند که در این صورت کشور مستقل نامیده می شوند؛ ولی گاهی ایالت هایی که در یک جمهوری فدرال گرد هم آمده اند، مثلاً در ایالات متحده آمریکا ، نیز دولت نامیده می شوند. بعضی از دولت ها هم تابع و دست نشاندهٔ حکومتی دیگر هستند؛ مثل فرانسه ویشی که تابع آلمان نازی بود اما خود را دولت می خواند.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)