همه افراد را انسان در نظر گرفتن و اذعان به اینکه همه انسان ها در جامعه اخلاقی جایگاهی برابر دارند.

مبلغ نوشت: کنعان ملک: یا باید به عقایدی که با آن ها مخالف هستیم احترام بگذاریم و یا آن ها را تحمل کنیم؟.

درباره هر عقیده ای بحث های گوناگون وجود دارد، اما در زمینه همه مباحث این سوال مطرح می شود که ما چگونه باید مفاهیم “مدارا” و “احترام” را درک کنیم، مفاهیمی که در همه گفتگوهای مربوط به آزادی بیان و جنگ ها و درگیری های فرهنگی طرح می شوند..

به گزارش منبع ، مدارا یا تحمل مفهومی است که سابقه طولانی و معانی متعدد لغزنده ای دارد..

از بحث های شکل گرفته در قرن هفدهم درباره آزادی مذهبی تا گفتگوهای اخیر درباره مهاجرت و مهاجران، معنای اصلی مدارا، تمایل به پذیرش باورها و اعمالی است که شاید با آن مخالف باشیم، اما می دانیم که برای دیگران اهمیت دارد..

این باورها ممکن است شامل اعمال مذهبی گروهی اقلیت یا اعتقاد به باورها و آیین های خلاف اجماع جمعی باشد..

اما امروزه بسیاری مدارا را نه تمایل به پذیرش همه دیدگاه ها فارغ از توهین آمیز بودن یا نبودن، بلکه به معنای مهار و جلوگیری از نشر باورهایی می دانند که ممکن است برای گروه دیگری توهین آمیز باشد و موجب بروز خشونت شود..

چنین معنایی از مدارا در دیدگاه کسانی می توان دید که مثلا موافق جلوگیری از چاپ کارکاتور پیامبر اسلام در مجله شارلی ابدو یا موافق تعلیق توییتری سلیل تریپاتی، روزنامه نگار هندی هستند که ملی گرایی هندو را در شعری به چالش کشیده است..

در این چهارچوب، مدارا مفهومی است برای دفاع و حمایت از کسانی که به باورهای آنها توهین می شود و مجوزی است برای منع انتشار ایده افرادی که نوعی از بی احترامی به عقاید دیگران را شامل می شود..

مفهوم “احترام” پیچیده تر و چندوجهی تر از مفهوم “مدارا” است..

احترام در اصل با احساسی از برتری بخشی به دیگری همراه است..

این مفهوم همچنین با درجه ای از ارزش گذاری همراه است، یعنی افراد به کسی یا عملی احترام می گذارند که برای آن ارزش قائلند. معنای دیگر احترام که در جوامع مدرن و برابری طلب مورد استفاده قرار گرفته است، از این قرار است: همه افراد را انسان در نظر گرفتن و اذعان به اینکه همه انسان ها در جامعه اخلاقی جایگاهی برابر دارند..

در چنین دیدگاهی، احترام و مدرا مفاهیمی مکمل یکدیگرهستند. مدارا به معنی تحمل همه ایده ها و نه لزوما احترام به آنها است..

در حالی که احترام به معنی ارزش قائل شدن برای افراد در جایگاه برابر و فارغ از دین، فرهنگ، نژاد و جنسیت آنها است، اما نه لزوما ارزش قائل شدن برای دیدگاه ها و اعمال آنان. چنین تعریفی از احترام همچون تعریف مدارا در طول زمان تغییر پیدا کرده است و اکنون بسیاری معتقدند که نه فقط به افراد بلکه به باورهای آنها احترام گذاشت..

بایخو پارک، فیلسوف سیاسی می گوید: “از آنجا که انسان ها از لحاظ فرهنگی همدیگر را احاطه کرده اند، احترام برابر به افراد، احترام به فرهنگ و شیوه زندگی آنها را در پی دارد..

” اما آمیختگی مردم با فرهنگ و اعتقادات آنها حرکتی خطرناک است، مانند آنچه نژادپرستان انجام می دهند..

تشخیص تمایز بین مردم و ایده هایشان برای برخورد برابر با آنها در عین به چالش کشیدن باورها و ایده های آنها ضروری است..

به همین دلیل است که در دانشگاه کمبریج پروپوزال هایی که احترام به همه ایده ها را توصیه می کنند، رد می شود و معیار تحمل همه باورها است نه احترام به آنها. پس بدین ترتیب می توان چیزی را تحمل کرد، در عین اینکه آن را به چالش کشید..

در نتیجه، جامعه ای که بر ارزش های مدارا و احترام استوار شود، جامعه ای برابرتر و در راستای پیشبرد حقوق اقلیت خواهد بود..