دستگیری عاملان نزاع دسته جمعی در ملکشاهی
به نقل از خبرگزاری مهر1402/3/5کد خبر 1402316999
ایلام-فرمانده انتظامی شهرستان ملکشاهی از دستگیری عاملان نزاع دسته جمعی در ملکشاهی خبر داد..
به گزارش خبرنگار مهر ، سرهنگ بهزادبسطامی عصر پنجشنبه درباره جزئیات خبر اظهار داشت: به دنبال اعلام مرکز فوریت های پلیسی 110 مبنی بر وقوع یک فقره نزاع دسته جمعی در یکی از روستاهای شهرستان بلافاصله ماموران انتظامی جهت بررسی موضوع به محل اعزام شدند..
وی افزود: پس از حضور ماموران در محل مشاهده شد چند نفر به علت نامعلوم با هم درگیر که موجب ایجاد تنش و برهم خوردن آسایش اهالی آن منطقه شده اند..
سرهنگ بسطامی خاطرنشان کرد: با حضور به موقع و مقتدرانه پلیس 4 نفر از عاملان اصلی نزاع دسته جمعی دستگیر شدند..
این مسئول انتظامی از معرفی متهمان به دستگاه قضائی جهت سیر مراحل قانونی خبر داد و گفت: پلیس با عاملان جرم، ناامنی و افرادی که بخواهند نظم و امنیت جامعه را خدشه دار کنند برخورد قانونی می کند..
واژه شناسی این خبر (شهرستان ملکشاهی):
شهرستان ملکشاهی یکی از شهرستان های استان ایلام در غرب ایران است. مرکز این شهرستان شهر ارکواز می باشد. این شهرستان از جنوب به شهرستان دهلران از شمال و غرب به شهرستان مهران و از شرق به شهرستان بدره و شهرستان ایلام منتهی میشود. بیشتر مردم این شهرستان به کردی جنوبی ، گویش کردی ایلامی ، لهجه ملکشاهی سخن می گویند. عمده مردم این شهرستان از ایل ملکشاهی هستند. براساس سرشماری سال ۱۹۴۰ میلادی، بیش از ۷٬۵۰۰ خانوار که جمعیت آنان به بیش از پنجاه هزار تن می رسید در ایل ملکشاهی زندگی می نمودند. اکثر این مردم به دلیل نبود فرصت های شغلی مناسب به نقاط مختلف استان ایلام و استان های دیگر مهاجرت نموده اند. شغل مردم این شهرستان دامپروری و کشاورزی است و این شهرستان از نظر ورزشی، اجتماعی و اقتصادی در استان ایلام نقش تعیین کننده ای دارد. مردم شهرستان ملکشاهی از اوایل جنگ ایران و عراق تا پایان آن از مرزهای میهن دفاع نمودند، به همین مناسبت بنای یادمانی در گرامیداشت آخرین دفاع مردم شهرستان ملکشاهی در منطقه ترشابه برپا شده است.
زبان مردم ملکشاهی کردی از زیر شاخهٔ کردی جنوبی است. این زبان یکی از اصیل ترین زبان های کردی محسوب می شود. در بسیاری از واژه های رایج در این زبان می توان واژه های پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی را مشاهده نمود.
شهرستان ملکشاهی در دامنه کبیرکوه قرار گرفته است و در سه هزار سال قبل از میلاد به عنوان (ورهشی) در کتیبه های آشوری واقع در سر چشمه رودخانه گُل گُل در بخش گچی ذکر شده است.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکیپدیا)