«تصویر انسان آسیب دیده در سینما»ی ایران چگونه است؟/ نقد «جنگ جهانی سوم» و «نهنگ»

به نقل از خبرگزاری فارس1402/3/5کد خبر 14023181312

واژه شناسی این خبر (سینما):
سینما (به فرانسوی : cinéma )، یک رسانهٔ مهم دیداری و شنیداری مبتنی بر فناوری است که افزون بر بعد هنری، یک فعالیت اقتصادی نیز به حساب می آید. یک اثر سینمایی که فیلم سینمایی نامیده می شود، از عناصر تصویر (به صورت مجموعه ای از فریم ها ) و صدا (گفت وگو، صدا و موسیقی) تشکیل شده است. یک فیلم بر اساس فیلمنامه و توسط کارگردان ، با هزینهٔ تهیه کننده و مجموعه ای از بازیگرها ، فیلم بردار و عوامل دیگر ساخته می شود. سینما، تازه ترین شاخهٔ هنر ، معروف به هنر هفتم است که امروزه یکی از عمومی ترین و محبوب ترین تولیدات هنری را ارایه می کند. سینما همچنین، به محل پخش عمومی فیلم سینمایی نیز گفته می شود.
واژه سینما از واژه یونانی κινῆμα, -ατος (کینِما) به معنای جنبش گرفته شده است.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)

واژه شناسی این خبر (تلویزیون):
تلویزیون (به فرانسوی : Télévision ) از یونانی tele دور و vision دید یا نگاه، یک سیستم ارتباطی برای پخش تصویر متحرک و صداها از مسافت دور است. برای استفاده و دریافت امواج تلویزیون، به یک دستگاه به نام گیرنده تلویزیون احتیاج است. امروزه در ایران ، به مجموعه فراهم کننده و پخش کننده برنامه های تلویزیونی، «صدا و سیما» گفته می شود. از جان لوگی برد ، دانشمند و مخترع اهل اسکاتلند ، به عنوان مخترع تلویزیون یاد می شود. اگر چه دانشمندان و مخترعان بسیار دیگری مانند پایول نیپکو ، بوریس روزینگ ، ولادیمیر زورکین و فیلو فارنزورث از اواخر سده ۱۹ میلادی تاکنون در توسعه و تکمیل فناوری تلویزیون نقش موثر داشته اند.
واژهٔ تِلِویزیون از زبان فرانسوی به فارسی راه یافته و خود واژهای دورگه است که بخش نخست آن واژه «تِله» (دور) از زبان یونانی و بخش دوم آن واژه «ویزیون» (دید) از زبان لاتین گرفته شده است. با اینکه در بیشتر زبان ها همین واژهٔ تلویزیون (البته با تلفظ های بسیار گوناگون) به کار می رود، برخی زبان ها واژه های خود را برای این مفهوم دارند. برای نمونه، در زبان آلمانی برای تلویزیون همیشه واژهٔ Fernsehen به کار برده می شود که معنی واژگانی آن «دور دید» است. در زبان محاوره ای فارسی معمولاً به صورت «تل ویزیون» ادا می شود.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)