مهلت ارسال آثار دوازدهمین دوره مرحله استانی جشنواره جایزه ادبی یوسف در قم تا 15 خرداد تمدید شد.

به نقل از خبرگزاری کتاب ایران1402/3/5کد خبر 14023189122

واژه شناسی این خبر (جشنواره):
جشنواره یا فستیوال (به فرانسوی : Festival ) به روز یا دوره ای از جشن ها یا آیین ها ، یا به تعدادی از رویدادهای فرهنگی (مانند نمایش و بررسی فیلم ها) که در یک مکان خاص رخ می دهد گفته می شود. جشنواره از دل جشن بیرون آمده است و ریشه های آن به دوران باستان بازمی گردد و بیشتر جنبه مذهبی داشته است و به مرور زمان جنبه های دیگری نیز یافته است و امروزه در بیشتر جشنواره ها جنبه های هنری و فرهنگی چشمگیر است.
یک. واره یعنی نوبت، مرتبه - به قول رودکی سمرقندی : گُل دگر ره به گلستان آمد/ واره باغ و بوستان آمد واره وقتی به آخر اسم ملحق شود معانی مختلفی پیدا می کند از جمله " نوبت شادی " دو. جَشن یعنی مجلس شادمانی، محفل نشاط - ضیافت - سُرور و شادی. [ نیازمند منبع ] جشنواره یا فستیوال برگزاری مراسمی است که برگزارکنندگانش می خواهند اتفاق خوشایندی که مثلاً سال پیش در عرصه های مختلف علمی، هنری، فرهنگی، صنعتی و نظایر آن رخ داده است، امسال مورد معرفی و تجلیل و تمجید قرار دهند. سخنرانان جشنواره می توانند در باب موضوع جشنواره صحبت کنند با این تفاوت که مطالب باید به سوی معرفی و تجلیل و تمجید میل داشته باشد. در برخی دیگر از جشنواره ها به بزرگداشت یا تجلیل از محصولی خاص پرداخته می شود یا با معرفی جوایزی فصلی برای تشویق عموم در شرکت و مشارکت در رویداد خاصی تلاش می شود.
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)

واژه شناسی این خبر (داستان):
داستان ، حکایت، قصه، نقل، روایت یا مَتَل، به نثر یا نظمی گفته می شود که روایتی تخیّلی در آن نقل می شود. داستان شامل انواع رمان ، داستان کوتاه و داستانک می شود. از ابر متن ها هم در داستان های امروزی استفاده می شود. داستان یکی از انواع ادبی است؛ شامل آثاری که از تخیّل نویسنده خلق می شوند و حوادث و شخصیت های آن می توانند واقعی نباشند.
داستان های عامیانه و افسانه های درون آن ها هیچگاه به عنوان مدرکِ قابل استناد، استفاده نمی شوند، اغلب آن ها بسته به فرهنگ شکل گرفته در آن منطقه دستخوش تغیراتی هم از لحاظ زبانی و لهجه و هم از لحاظ ساختار می شوند، در این میان تنها چیزی که دست نخورده باقی می ماند ریشهٔ تاریخی داستان عامیانه است، نام داستان عامیانه اولین بار توسط بانویی به نام مادام دالنویی در اواخر قرن هفدهم مصطلح گردید، بسیاری از داستان های عامیانه، تاریخی افزون بر یکصد ساله دارند که به نظر می رسد با تغییرات، در فرهنگ های مختلف جهان همراه بوده اند، بررسی و یافتن تاریخِ ایجاد داستان های عامیانه با توجه به اینکه تنها فُرم ها و شکل های ادبی باقی می مانند، کاری محال و تقریباً غیرممکن است، با این حال به گفتهٔ محققان در دانشگاه های دورهام و لیسبون ، ممکن است ریشهٔ اصلی داستان های عامینهٔ امروزی به هزاران سال پیش نیز بازگردد، داستان های عامیانه در رده های مختلفی طبقه بندی می شوند و در این مورد سیستم طبقه بندی آرنه تامپسون و آنالایز مورفولوژیک از ولادیمیر پراپ قابل توجه هستند
(برگرفته از دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا)

واژه شناسی این خبر (یوسف):
یوسُف از پیامبران بنی ا سرائیل و فرزند یعقوبِ نبی بود. او ضمن برخورداری از مقام نبوت ، سالیانی در مصر حکومت کرد. در قرآن ، سوره ای به نام یوسف نام گذاری شده و در آن داستان زندگی او به تفصیل آمده است.
یوسف در کودکی توسط برادرانش به چاه انداخته شد؛ اما گروهی او را از چاه نجات دادند و به عنوان برده به عزیز مصر فروختند. زلیخا زن عزیز مصر شیفته زیبایی یوسف شد، اما پس از امتناع یوسف از ارتباط با او، یوسف را به خیانت به عزیز مصر متهم کرد و او را به زندان انداختند.
(برگرفته از ویکی شیعه)