نویسنده ایرانی از نوجوان امروز و دنیای نوجوانیاش شناخت کافی ندارد.

رضوان خرمیان، نویسنده و مترجم ادبیات کودک و نوجوان معتقد است که نویسندگان ایرانی تلاش زیادی برای شناخت نوجوان امروز نکرده اند؛ گویی دارند برای نوجوانی خودشان در دهه چهل و پنجاه می نویسند؛ بنابراین بهتر است آنها از لاک خودشان بیرون بیایند و با نوجوان امروز ارتباط واقعی برقرار کند؛ مثل شنیدن موسیقی و دیدن فیلم و انیمیشن دلخواه شان. رضوان خرمیان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران ( ایبنا )، یکی از مهم ترین چالش های تألیف ادبیات نوجوان را موضوع شناختن یا نشناختن نوجوانان و دنیای آنها دانست و گفت: نویسنده ایرانی از نوجوان امروز و دنیای نوجوانی اش شناخت کافی ندارد..

مفهوم نوجوانی در گذر زمان تغییر کرده و حتی بازه سنی این طیف هم گسترده تر شده است..

او در این باره افزود: در گذشته نوجوانی دوران کوتاه تری بود..

دختران پس از سپری کردن دوران کودکی خیلی زود نقش همسری و مادری می پذیرفتند و پسران به سرعت وارد فضای کسب وکار می شدند؛ اما در دنیای امروز تعاریف ما از کودکی، نوجوانی، میان سالی و حتی کهن سالی تغییر کرده است..

امروز دوران نوجوانی از یازده سالگی شروع می شود و در خیلی از فرهنگ ها تا 24سالگی ادامه می یابد. خرمیان ضمن اشاره به نقش دنیای دیجیتال در شکل گیری دنیای نوجوانان امروز بیان کرد: از طرف دیگر نوجوان امروز در عصر دیجیتال زندگی می کند و رسانه های مختلف از هر سو احاطه اش کرده اند؛ انگار در معرض بمباران اطلاعات قرار گرفته است و طبیعتا دنیای این نوجوان با نوجوان دهه پنجاه و شصت که تنها رسانه اش مجلات کاغذی و رادیو و تلویزیون خودمان بوده از زمین تا آسمان فرق دارد..

این نویسنده حوزه کودک و نوجوان راه برون رفت از این شرایط را این طور توضیح داد: متأسفانه نویسندگان ایرانی تلاش زیادی برای شناخت نوجوان امروز نکرده اند؛ گویی دارند برای نوجوانی خودشان در دهه چهل و پنجاه می نویسند و عجیب نیست که این آثار توسط نوجوان ها پذیرفته نمی شود و اقبالی ندارد..

نویسنده امروز ابتدا باید از لاک خودش بیرون بیاید و با نوجوان امروز ارتباط واقعی برقرار کند؛ موسیقی دلخواه شان را بشنود، فیلم ها و انیمیشن ها و مانگاهای پسندیده شان را ببیند، با آنها درباره دغدغه ها و چالش هایشان صحبت کند و در نهایت اگر می خواهد برای نوجوان امروز بنویسد با آغوش باز پذیرای آنها و تفاوت هایشان باشد..