ماموریت آپولو باعث شد تا بحث کوچک شدن کامپیوترها مطرح شود.

برنامه آپولو به هدف بردن بشر به ماه صورت گرفت ولی در عین حال چهره تکنولوژی برروی کره زمین را دستخوش تغییرات چشمگیری کرد.

 زمانی که نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در سال 1969 برای اولین بار گام روی سطح ماه گذاشتند، فضانوردی به نام مایک ماسیمینو تنها شش سال سن داشت.

ماسیمینو در این باره گفته: سفر آنها مرا ترغیب کرد که به فضا بروم.

یادم می آید که خیلی واضح و شفاف به این فکر می کردم که این مهمترین اتفاقی است که در صدها سال اخیر رخ داده. آن فضانوردان الگوی من شدند و می خواستم در بزرگسالی، مثل آرمسترانگ شوم.

جالب اینجاست که این گزینه خوبی برای من نبود؛ چون از ارتفاع خوشم نمی آید.

ماسیمینو بعد از فارغ التحصیلی دکترا در رشته مهندسی مکانیک از موسسه فناوری ماساچوست، در سال 1996 به عنوان فضانورد ناسا انتخاب شد و در دو ماموریت بیش از 30 ساعت را برای تعمیر تلسکوپ فضایی هابل راهپیمایی فضایی کرد و این تجربه خوبی برای کسی بود که ترس از ارتفاع دارد.

غیرممکن است بتوان گفت که در صورت نبود برنامه فرود آپولو روی سطح ماه، آیا تلسکوپ هابل و دستاوردهای علمی عظیم آن وجود داشت یا خیر. بی تردید برنامه آپولو، تحولی عظیم را در فناوری فضایی ایجاد کرد و به توانایی انسان برای زندگی و کار کردن در فضا سرعت بخشید.

احتمالا ماسیمینیو هم جزو آن نسل از کودکانی است که به لطف تماشای قدم زدن فضانوردان برروی سطح ماه، تصمیم گرفتند تا دانشمند، مهندس یا فضانورد شوند.

تاثیرات "آپولو هوا کردن" بر ذهنیت بشر برای هر کسی با هر سطحی از آرزوها، فرود بر سطح ماه، یک چالش سخت است.

اگر ما بتوانیم فردی را به ماه بفرستیم، قطعا می توانیم مالاریا را درمان کرده، چاله های جاده ها را تعمیر کنیم و هزاران کار دیگر انجام دهیم؛ دقیقا اصطلاح "آپولو هوا کردن" برای انجام کارهای سخت هم از همین جا نشات می گیرد.

باید این را درنظر داشت که تنها تاثیرگذاری، برای توجیه 25/8 میلیارد دلار هزینه ای که برای فرستادن انسان به سطح ماه صرف شده، کافی نیست و مجموعه ای از مخترعان و کارآفرینان هم موفقیت هایشان را مدیون چیزی بسیار ملموس تر و بزرگ تر از برنامه فضایی دهه 1960 هستند و آن چیزی نیست به جز پیشرفت در محاسبات. از طراحی کامپیوترهای کوچک تا اعتماد به آنها دیوید میندل، استاد تاریخ مهندسی و تولید در دانشگاه MIT و نویسنده کتابی درباره کامپیوتر راهنمای آپولو گفته: ماموریت آپولو باعث شد تا بحث کوچک شدن کامپیوترها مطرح شود.

در آن زمان کامپیوتری که با آپولو به فضا فرستاده شد، به اندازه یک چمدان متوسط بود که در نوع خودش بسیار کوچک به حساب می آمد و نمایشگر و پنل ورودی مجزایی داشت که برروی کنسول اصلی فضاپیما نصب شده بود.

آن کامپیوتر فقط 4 کیلوبایت رم داشت (حافظه یک آیفون 14 ، یک میلیون برابر بیشتر است) و همین کامپیوتر به فضانوردان کمک کرد تا حدود 380 هزار کیلومتر از زمین به ماه رفته و روی یک نقطه دقیق مشخص شده از سطح ماه فرود بیایند.

میندل ادامه داد: کامپیوتر هدایت کننده آپولو، اولین کامپیوتری بود که افراد برروی زندگی شان با آن قمار کردند.

یک کامپیوتر دیجیتال در فضاپیمایی که در حال پرواز بودند.

لحظات بسیار مهمی بود که به مردم نشان می داد که می توان به کامپیوترها اعتماد کرد.

این مفهوم منجر به توسعه های بعدی ناسا در اوایل دهه 1970 درباره تکنولوژی fly by wire شد که الان هم در اکثر هواپیماهای مدرن مورد استفاده قرار می گیرد.

البته امروزه به جای استفاده از پیوندهای مکانیکی مثل میل لنگ، قرقره و هیدرولیک، کنترل پرواز به صورت الکترونیکی انجام شده و توسط سیستم های کامپیوتری هماهنگ می شود.

این درحالی است که در اولین نمونه های اولیه ناسا از یک کامپیوتر هدایت آپولوی یدکی استفاده می شد.

کوچک سازی رایانه ها در نهایت منجر به ساخت کامپیوترهای شخصی و گوشی های هوشمند شد ولی مقیاس بزرگ کامپیوتر مورد استفاده در آپولو، به بشر در تحول فناوری محاسبات، کاهش هزینه ها و تحت کنترل گرفتن تمام امور کمک زیادی کرد.

همه چیز از کنترل ماموریت گرفته تا فناوری های پیچیده هدایت و حفظ موشک Saturn V ، باعث شده بود تا ناسا تشنه آخرین فناوری های تراشه های سیلیکونی باشد.

میندل ادامه داد: برنامه آپولو در مقطعی از دهه 1960، حدود 60% از خروجی مدارهای مجتمع ایالات متحده آمریکا را مصرف می کرد که این پیشرفت بزرگی برای یک فناوری محسوب می شد.

مدارهای یکپارچه، چیزی جدید بود و واقعیت این بود که به کارگیری آنها توسط ناسا در ماموریت آپولو، پیشرفت بزرگی در مشروعیت بخشیدن به این فناوری به حساب می آمد.

بعید می دانم بتوانید ارزش تکنولوژیک داشتن چیزی که یک میلیارد نفر شاهد موفقیتش هستند و چیزی که به فناوری جدید مشروعیت می بخشد را تصور کنید.

منافع اقتصادی افراد و شرکت های بین المللی واقعیت این است که در بخش ها و حوزه های محدودی مهندسی آپولو، تاثیر ماندگاری نداشته و عجیب است که بدانید که آمریکا برای فرود آوردن 12نفر روی سطح ماه تا چه اندازه سرمایه گذاری کرده است.

تیسل مویر هارمونی، متصدی مجموعه آپولو در موزه هوا و فضای ملی اسمیتسونیان در واشنگتن در این باره گفته:   در یک مقطع زمانی، بیش از 4% از بودجه فدرال کشور، صدها هزار نفر و 20 هزار کمپانی و دانشگاه هر یک به نحوی درگیر برنامه آپولو شده بودند.

مواد و لوازم الکترونیکی نوآورانه، غذاهای آماده و مایکروویوهای رومیزی برای گرم کردن غذاها، از جمله فناوری های موجود در آپولو بود.

سرمایه گذاری چندین میلیارد دلاری منجر به منافع اقتصادی گسترده تری نه فقط در آمریکا بلکه در بخش های مختلف دنیا شد و 94% از افرادی که در پروژه آپولو همکاری داشتند، پیمانکاران مختلفی بودند.

فضانوردان در فضا از تیغ های ژیلت استفاده می کردند و دوربین های هاسلبلاد ساخت سوئد در اختیار آنها بود.

پس این پروژه، یک سرمایه گذاری در صنعت به حساب می آمد؛ چه از نظر نیروی کار و چه استفاده از بسیاری محصولات مختلف. آرتمیس جایگزین آپولو می شود در دهه 1960، رقابت سیاسی میان آمریکا و شوروی به نحوی بود که آمریکایی ها می خواستند به هر ترتیبی شده در سفر به ماه از شوروی پیشی بگیرند و در نتیجه مزایای اقتصادی آپولو آنچنان در اولویت توجه ها نبود.

امروزه ناسا بیش از پیش از نیاز به تلاش برای بازگشت انسان به ماه مطلع است و این طرح را با پروژه آرتمیس دنبال می کند.

گرچه بودجه پروژه آرتمیس کمتر از بودجه آپولو است (32/37 میلیارد دلار در سال مالی 2023) ؛ اما  گزارش اقتصادی اخیر ناسا حکایت از آن دارد که این پروژه، تا اینجا 20/1 میلیارد دلار تولید اقتصادی داشته و بیش از 93 هزار شغل را در سراسر آمریکا پشتیبانی کرده است.

و اما سرنوشت ماسیمینیو ماسیمینیو در سال 2014 از ناسا بازنشسته شد و الان به عنوان مشاور ارشد برنامه های فضایی در موزه دریا، هوا و فضای نیویورک مشغول به کار است و به عنوان استاد دانشگاه هم فعالیت می کند و در برنامه کمدی تلویزیونی تئوری بیگ بنگ هم ایفای نقش کرده.

او در بخش پایانی صحبت هایش درمورد پروژه آپولو گفته: هنوز هم فکر می کنم که آپولو مهمترین اتفاقی است که در طول زندگی من رخ داده و به نظرم مهمترین چیزی است که در صدها سال اخیر انجام شده.

نمی دانم چه زمانی می توانیم به دستاوردهایی که بیش از پنجاه سال پیش در اولین سفر به ماه حاصل شده بود برسیم.