نشست تخصصی بررسی روایت در سینما و فیلم کوتاه

به گزارش قدیری نیوز به نقل از انجمن سینمای جوانان ایران، نخستین نشست تخصصی چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با عنوان «روایت در سینما و فیلم کوتاه» به سخنرانی فرهاد توحیدی، فیلمنامه‌نویس و مدرس سینما و اجرای وحید رونقی در پردیس سینمایی ایران‌مال برگزار شد.

در این نشست که در تاریخ ۲۷ مهر ماه ۱۴۰۴ برگزار شد، فرهاد توحیدی به بررسی تاریخی و تحلیلی مفهوم روایت پرداخت و تأکید کرد که روایت، بنیاد فهم انسان از جهان است. او با اشاره به نقش کلیدی داستان‌گویی در تحول فرهنگی انسان، اذعان داشت که انسان از لحظه‌ی تولد تا مرگ در دنیای روایت‌ها غرق است و این داستان‌ها کمک می‌کنند که تجربه‌های فردی به دانش جمعی تبدیل شوند.

توحیدی توضیح داد که نخستین داستان‌ها در دوران شکارگری شکل گرفته و سپس به واسطه تغییرات اجتماعی و فرهنگی، روایت‌ها به ابعاد جدیدی از جمله حماسی و دراماتیک گسترش یافتند. او به دیدگاه‌های فلسفی ارسطو و افلاطون در این زمینه اشاره کرد و عنوان کرد که ارسطو هنر را تقلید واقعیت می‌داند، در حالی که افلاطون بر این باور است که هنر، سایه‌ای از حقیقت است.

معرفی سه گونه اصلی روایت، شامل اسطوره‌ای، حماسی و دراماتیک، یکی دیگر از محورها بود. توحیدی تأکید کرد که شخصیت‌ها، ابزار اصلی برای جذب توجه تماشاگران هستند و چگونگی شکل‌گیری آنها در کلیت داستان تأثیرگذار است. او با اشاره به اینکه شخصیت‌ها باید قابلیت هم‌ذات‌پنداری با تماشاگر را داشته باشند، از مثال‌هایی برای ایجاد تعلیق و همراهی تماشاگر در داستان‌پردازی استفاده کرد.

توحیدی با بررسی نظریه‌های قرن بیستم، به تحلیل عناصری نظیر شخصیت‌ها، پیش‌داستان و افکت‌های درام پرداخت و تأکید کرد که استفاده مؤثر از این عناصر می‌تواند جذابیت روایت را افزایش دهد. او همچنین به تعامل تماشاگر و روایت اشاره کرد و به این نکته پرداخت که ادراک تماشاگر از داستان بر پایه تجربیات شخصی و طرحواره‌های ذهنی او شکل می‌گیرد.

در پایان، توحیدی با تأکید بر اهمیت بازخوردهای تماشاگر، گفت: درست و غلط بودن روایت در عملکرد و واکنش تماشاگر مشخص می‌شود. او تأکید کرد که چگونگی مدیریت تعلیق و غافلگیری در روایت‌ها به میزان اطلاعاتی که به تماشاگر داده می‌شود و زاویه‌دید شخصیت‌ها بستگی دارد.

این نشست که به بررسی عمیق رویکردها و فنون روایت در سینما و فیلم کوتاه پرداخته شد، نقطه عطفی در درک تجارب سینمایی و فهم عمیق‌تر از داستان‌گویی شکل گرفت.