ترس ایرانی‌ها از سینمای مدرن و نوآوری
به گزارش قدیری نیوز به نقل از انجمن سینمای جوانان ایران: ایرانی‌ها از مدرن بودن می‌ترسند/ در سینمای مدرن باید مکث ایجاد کنید
دومین نشست تخصصی روز دوم چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با عنوان «فیلمنامهنویسی مدرن در فیلم کوتاه» روز ۲۸ مهرماه از ساعت ۱۴ الی ۱۵:۳۰ با تدریس شادمهر راستین و اجرای وحید رونقی برگزار شد. راستین در این نشست به اهمیت و چالش‌های موجود در فیلمنامهنویسی مدرن و نقش آن در سینمای کوتاه پرداخت و گفت: ‘’بسیار خوشحالم که انجمن سینمای جوانان ایران هر سال با وجود چالش‌ها، برگزاری چنین کارگاه‌هایی را تداوم می‌بخشد.‘’
این مدرس با اشاره به تاریخچه آموزش آکادمیک فیلمنامهنویسی و تأثیر آن بر ساختارهای کلاسیک، بیان داشت که مبانی فیلمنامهنویسی سنتی غالباً برای تولید فیلم‌های تجاری طراحی شده بودند و در پی آن، فیلمنامه‌های مدرن ساختار متفاوتی دارند که برای فیلم کوتاه بسیار کارآمدتر است. او توضیح داد که در سینمای کلاسیک، روایت معمولاً بر اساس سیر منطقی علت و معلولی جریان دارد، در حالی که سینمای مدرن به سوی پیچیدگی و چندلایه‌گی حرکت می‌کند.
راستین تأکید کرد که در سینمای مدرن، مکث و تأمل اهمیت ویژه‌ای دارد و داستان‌ها عموماً غیرخطی هستند. به عنوان مثال، وی به آثار فیلم‌سازی مانند کوروساوا اشاره کرد که در آن فلش‌بک‌ها فقط توضیحی برای داستان نیستند، بلکه خود به نوعی روایت تازه‌ای ایجاد می‌کنند. همچنین او به نقش مخاطب به عنوان شریک در خلق معنا در روایت‌های مدرن اشاره کرده و توضیح داد که آثاری مانند فیلم‌های کیارستمی، به جای ارائه پایان‌های قطعی، برداشت نهایی را به ذهن مخاطب واگذار می‌کنند.
در ادامه، راستین به چالش‌های موجود در روایت‌های مدرن اشاره کرد و گفت که شخصیت‌ها در این نوع سینما دیگر تنها در پی رسیدن به اهداف خارجی نیستند، بلکه به جستجوی معنا می‌پردازند. وی با ذکر اهمیت زاویه دید در روایت مدرن و تغییر از راوی دانای کل به راوی محدود، اعلام کرد که فیلمنامه‌نویس باید از توصیف مستقیم پرهیز کند و اجازه دهد تا معنا از دل موقعیت‌ها و کنش‌ها بیرون آید.
راستین در پایان این نشست، ضرورت توجه به مسائل معاصر در فیلمنامهنویسی مدرن و لزوم طرح پرسش به جای ارائه پاسخ را مورد تأکید قرار داده و دو کتاب معتبر در این زمینه را نیز معرفی کرد. وی با جمع‌بندی این نشست بر این نکته تأکید کرد که سینمای مدرن نیازمند درک عمیق و تجربه زیسته است و باید به بیننده فرصت برای تأمل و کشف معنا دهد.