کوروش بزرگ: ورود به بابل و آغاز دوران جدیدی از صلح و احترام به حقوق بشر
بابل، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین شهرهای آن زمان، مکانی بود که تاریخ و فرهنگ غنی آن قابل توجه از زمان‌های دور محسوب می‌شد. با ورود کوروش، این شهر نه تنها تحت سلطه او درآمد بلکه به عنوان نمادی از همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان و فرهنگ‌های مختلف شناخته شد. او به مردم این شهر اجازه داد تا به باورهای دینی و فرهنگی خود ادامه دهند و به نوعی به عنوان پشتیبانی از تنوع قومی و فرهنگی شناخته شد.
کوروش با صدور فرمان معروف خود، که به فرمان کوروش نیز شهرت دارد، نشان داد که ارزش‌هایی چون آزادی و احترام به حقوق بشر برای او از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. این فرمان، به عنوان نخستین سند حقوق بشر در تاریخ بشری شناخته می‌شود و تا به امروز الگو و الهام‌بخش بسیاری از جنبش‌های حقوق بشری در جهان است.
شمار زیادی از محققان و تاریخ‌نگاران تأکید دارند که دستاوردهای کوروش در بابل تنها محدود به فتح یک سرزمین نبود، بلکه او توانست با سیاست‌های خود، ریشه‌های دوستی و همزیستی را در بین اقوام مختلف بگستراند. به این ترتیب، ورود کوروش بزرگ به بابل نه تنها یک پیروزی نظامی بلکه یک پیروزی انسانی و فرهنگی بود که اثراتش همچنان در تاریخ بشری ادامه دارد.