عسل طبیعی روستای تاریخی و صخره ای (کله قندی) کندوان از دل دشت های سرسبز رشته کوه های سهند (اوش دیش - اوش قیه)

عسل

عسل به لحاظ داشتن برخی مواد تخمیری در تبادلات غذایی و کمک به هضم غذا بالاترین مرتبه را در میان غذاها دارد. عسل به علت اسیدیته خاص، مقدار بسیار اندک آب و وجود هیدروژن پراکسید به سختی فاسد می‌شود. عسل با گذشت زمان خودبخود شکرک می‌زند و این یک فرایند طبیعی است که هیچگونه تأثیری بر روی خواص شیمیایی یا کیفیت آن نمی‌گذارد. برای آب کردن این شکرک می‌توان از آب گرم استفاده کرد ولی باید توجه شود که اگر عسل با دمایی بیش از ۴۰ درجه سلسیوس گرم شود، مواد بیولوژیکی فعال آن از بین خواهد رفت.

رنگ عسل

رنگ عسل با توجه به سرچشمه اصلی شهد از سفید روشن تا سیاه دگرگون است؛

عسل تقلبی

تصور غلط و رایج در ایران این است که عسل شکرک زده، سفت شده و رس‌کرده را تقلبی می‌دانند. برخی دیگر نیز رنگ عسل یا نحوه جریان آن هنگام ریخته شدن را ملاک تشخیص می‌دانند. اما عسل طبیعی و خالص را فقط می‌توان در آزمایشگاه‌های مواد غذایی از انواع تقلبی تشخیص داد و حتی حضور بر سر کندو کمکی به تشخیص نمی‌کند. تنها روشی که آن هم تا حدودی می‌تواند به شناخت عسل کمک کند این است که آن را داخل یک لیوان آب سرد بریزید. اگر قطره‌های عسل حل نشدند و ته‌لیوان ته‌نشین شدند، عسل اصل است، اما اگر عسل در آب حل و ذرات آن به صورت رشته‌هایی در آب ناپدید شدند، احتمال اینکه آن عسل تقلبی باشد بیشتر است.

سفارش خرید عسل طبیعی

عسل هایی که در روستای کندوان عرضه میشود توسط کندوداران این روستا در دشتهای سرسبز رشته کوهای سهند، همانند دشت ارشد چمن تهیه گردیده است و برای اطمینان بیشتر متقاضیان نمونه عسل ها توسط آزمایشگاه دانشگاه های منطقه بررسی میگردد. کندوداران روستای تاریخی کندوان این آمادگی را دارند تا عسل مورد نیاز متقاضیان را به هر نقطه از ایران عزیز ارسال نمایند.

رشته کوه های سهند (اوش دیش،اوش قیه)

سهند نام قله و رشته‌کوهی آتشفشانی درشمال مراغه، جنوب تبریز، و شمال هشترود، غرب بستان‌آباد ، و شرق آذرشهر، عجب‌شیر و اسکو، در مرکز استان آذربایجان شرقی است. این رشته‌کوه دارای ۱۷ قله با ارتفاع بیش از ۳٬۰۰۰ متر است که بلندترین آن‌ها قلۀ قوچ‌گولی (کمال) ۳٬۷۱۰ متر بلندی دارد و مرتفع‌ترین نقطهٔ استان محسوب می‌شود و بعد از روستای ثمرخزان در محدودهٔ شهرستان بستان آباد قرار گرفته‌است. سهند که یکی از مهم‌‌ترین کوه‌های آتشفشانی خاموش ایران به‌شمار می‌رود به دلیل انبوهی گیاهان، چمن‌زارها، گلزارها و مراتع در آن به عروس کوه‌های ایران مشهور شده‌است؛ چرا که سطح تمام مناطق این رشته‌کوه پوشیده از سبزه است. کوه‌های کمال، جام، سهند، سلطان، دمیرلی، آغ‌داغ، موتال داغی، شیر داغی، حرم داغی، گیرو داغی، آتاشان، درویشلر از مهم‌ترین قله‌های رشته‌کوه سهند محسوب می‌شوند. در دامنه‌های کوهستان سهند، زیباترین دره‌های آبرفتی همراه با روستاها، باغ‌ها و کشتزارها، جلوه‌هایی شگفت پدیدآورده است.

روستای کله قندی کندوان (گون دوقان)

کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی در شهرستان اسکو است که از پیشینه تاریخی هفت هزار ساله برخوردار است. این روستای تاریخی و باستانی دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی‌ در ۱۸ کیلومتری شهر اسکو است. این روستای تاریخی و باستانی به‌دلیل قرار گرفتن در مسیر طلوع خورشید گون دوقان (محل طلوع خورشید) نامگذاری شده. روستای کندوان در دامنه‌های سهند قرار دارد و به خاطر معماری صخره‌ای آن معروف است که در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوه‌های سهند ایجاد شده‌است. توده‌ها و گدازه‌های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به فرم کران درآمده‌است. معماری بومی روستای کندوان معماری صخره‌ای است، این روستا به سبب ویژگی معماری صخره‌ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌است. کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان است که این موجب جذابیت بی‌نظیر آن شده‌است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثناء در دنیا به حساب می‌آید. چرا که دیگر در کاپادوکیه ترکیه و داکوتا آمریکا (هر دو دارای معماری صخره‌ای هستند) کسی زندگی نمی‌کند. در حقیقت آنچه به کندوان هویت باستانی و تاریخی داده‌است، وجود ۱۱۷ خانواده و منزل مسکونی درون توده‌های مخروطی و هرمی شکل است. می‌توان گفت وجه تسمیه کندوان به خاطر خانه‌های کندویی شکلی است که در دل این صخره‌های مخروطی قرار گرفته‌اند. اجزای خانه‌ها شامل تنور، اتاق‌ها، صندوق خانه، آشپزخانه و… بوده و قطر دیوارها بین ۲ تا۳ متر است.

محصولات و سوغات کندوان

خانه‌های این روستا به مانند سنگ‌های کله قندی در دل کوه کنده شده‌اند و عسل یکی از مهم‌ترین سوغاتی‌های این روستا است. از محصولات این روستا می‌توان گردو، گیاهان دارویی، دوشاب (شیره انگور)، عسل و بادام را برشمرد. همچنین گلیم، جاجیم و روسری‌های کلاقه‌ای از صنایع دستی تولید شده در این روستا است.