روز بیست و دوم رسید. روز «أَللّـهُمَّ افْتَحْ لی فیهِ أَبْوابَ فَضْلِکَ وَ أَنْـزِلْ عَـلَیَّ فـیـهِ بَـرَکاتِـکَ...: خدایا بگشا به رویم در این ماه درهای فضل ات و فرود آر برایم در آن برکاتت را...»
(تصویر شماره 2) روز بیست و دوم رسید. روز «أَللّـهُمَّ افْتَحْ لی فیهِ أَبْوابَ فَضْلِکَ وَ أَنْـزِلْ عَـلَیَّ فـیـهِ بَـرَکاتِـکَ...: خدایا بگشا به رویم در این ماه درهای فضل ات و فرود آر برایم در آن برکاتت را...»
این پرونده خبرآنلاین، پیشکشی ست به مناسبت روز بیست و دوم « ماهِ » خواندن «او». «حذیفه یمانی، صاحب راز رسول خدا بود. گفتا: روزی شیطان را دیدم که می گریست. پرسیدم: ای ملعون! این ناله و گریه از چیست؟ گفت: از دو چیز: یکی آنکه درب لعنت به روی ما گشاده، و دیگر آنکه دل مؤمنان، به روی ما بسته! هروقت، قصدِ «دل مؤمن» کنم، به آتش هیبت، سوخته گردم»[تفسیر کشف الأسرار.] (تصویر شماره 3) ما را سر و سودای کس دیگر نیست در عشق تو، پروای کس دیگر نیست جز تو دگری جای نگیرد در دل دل جای تو شد، جای کس دیگر نیست «فضل»، آن نعمتها و احسانهائی است که خارج از حدّ استحقاق انسان، خداوند روا می دارد. «افضال»، انعام و نعمت بخشی است. بشر، از خدا طلبکار نیست، نه در روزی، نه در نعمت، نه در بهشت و پاداش آخرت، بلکه هرچه که او بدهد، همه «لطف» است و «فضل»، جود است و کرم.(ولکنَّ اللّه ذوفضلٍ علی العالمین)[بقره، آیه 251.] درهای فضل خدا، به روی کسی باز می گردد، که «قابلیت» و آمادگی و استعداد، از خود نشان دهد. زنبور عسل، به وحی الهی در شکاف یک سنگ و کوه، عسل می سازد.[ نحل، آیه 68.] دل نیز باید با نور معرفت شکافته شود، تا شیرینی یاد خدا و موهبت ها و «فضل» پروردگار در آن جای گیرد. دلهای بسته و سنگی، جای نور الهی نیست. پس عبودیّت، خشوع، بندگی و طاعت، و خواستن و درپی بودن، زمینه ساز گشایش درهای فضل خداوند، به روی انسان است.[فتح، آیه 29.] (تصویر شماره 4) «برکت»های خدا «برکت»، ثبوت و دوام خیر خداوند در یک چیز است. «مبارک»، یعنی موجود، یا انسان یا روز، یا حادثه «برکت»دار. آنچه دارای خیر ماندگار و ثابت است، یعنی موضع خیرهای الهی. در لغت نامه ها، به این معنای ثبوت و دوام خیر، در واژه برکت: اشاره شده است. از جمله: «برکت»، آبی که از آسمان فرود آمده، در قرارگاههای زیرزمینی و چشمه ها و قنات ها می ماند. «برکت»، در نسل، بمعنای تداوم نسل یک انسان در اولاد. «برکت» در غذا، زیاد شدن آن و کفافِ جمع بسیار. «برکت» در وقت، استفاده شایسته شدن از وقت، بیهوده تلف نشدن. «برکت»، یعنی گیاهان زمین، آب آسمان، گوسفندان دوشیدنی... بعضی خیرها و نعمتها، گذران است، همچون ابر و سایه... و برخی، پایدار است و مداوم و مستمرّ. خواسته ما از خداوند، آن است که برکات خویش را در این روز و ماه بر ما فرستد و آثار خیر جاودانه را برای ما عنایت کند. تا مال و اولاد و وقت و عملمان، «مبارک» شود، تا «برکت»، در زندگی مان افزون گردد. تا «وجود»مان، در هاله ای از برکت و خیر مداوم و ثابت، اصالت یافته و از پوچی و هدر رفتن نیروها و هرز رفتن استعدادها و بیمورد بکار گرفته شدن توان ها، مصون بمانیم و وجودهای مبارکی باشیم.[مریم، آیه 31.] نزول برکات الهی در سایه ایمان و تقواست و اگر امّت ها مؤمن و خدا ترس باشند، به فرموده قرآن برکات الهی از آسمان و زمین بر آنان می بارد: « وَ لَوْ اَنّ أهلَ القُری آمَنُوا وَ اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَیهِم بَرَکاتٍ مِن السَّماءِ وَالأرضِ...»[اعراف، آیه 96.] شرح دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان به قلم استاد جواد محدثی (تصویر شماره 5) /6262
خوانندگان و همراهان پایگاه خبری قدیری نیوز، علاوه بر ثبت نظر، پیشنهادات و یا سوالات خود می توانید با ورود به گفتگوی زنده خبری در پیام رسان پایگاه خبری، مستقیما با سایر مخاطبین که هم اکنون در پیام رسان آنلاین هستند درباره موضوعات خبری تبادل نظر کنید. برای استفاده نیازی به ثبت نام ندارید.
