امامان جمعه در تهران و شهرستان ها هر هفته «مکرر در مکرر در مکرر در مکرر» به موضوع پوشش زنان و کم و زیاد شدن آن اشاره می کنند. البته واضح است که پس از ماجرای مهسا و هزینه فراوان سیاسی و اقتصادی و حتی دیپلماتیک آن، برخوردکنندگان فتیله را پایین کشیده اند و از گشت ارشاد هم فعلا خبری نیست و نمایندگان مجلس که دست شان از موضوعات مورد بررسی در شورای عالی امنیت ملی و شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی فضای مجازی و شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا و هیأت انطباق مصوبات با سیاست های کلی و مجمع تشخیص مصلحت کوتاه است می خواهند تا شورای عالی حجاب زنان تشکیل نشده و از این هم کنار گذاشته نشده اند طرحی یا ایده ای دراندازند! امامان محنرم جمعه هم اگر چند یکی دو ماه پس از مهسا سکوت می کردند به خاطر آن بود که با مقوله مصلحت اشنا بودند و نگران کلیت بودند و منتظر تا ببینند چه تصمیم گرفته خواهد شد و حالا که از طرف حامیان مورد سرال قرار گرفته اند که قرامان این بود دوباره به بحث حجاب می پردازند و البته در این میان جنس انتقاد آقای علم الهدی متفاوت است چون مراقب است که خدای ناخواسته گَردی بر دامان دولت کنونی ننشیند و به دلیل روشن، مسوولیتی را متوجه دولت آقای رییسی نکند چون این انگاره طعنه آمیز شکل گرفته که مهم ترین دستاورد یا خروجیِ دولت رییسی آزادی پوشش زنان بوده و این گزاره برای حامیان دولت بسیار ثقیل و کنایه گونه است. اگر بخواهند انکار کنند کافی است با انشگت نشان دهی دخترکانی را که موی به باد سپرده اند. اگر بخواهند ببالند با باور آنان به لزوم اجبار منطبق نیست و اگر بخواهند نقد کنند حسن روحانی نیست که هر چه خواستند بگویند. این نوشته اما در پی طرح موضوع دیگری است و این که مخاطب امامان جمعه دراین قضیه دقیقا چه کسانی هستند؟ طبعا مستمعان و نمازگزاران نیستند چون آنها حجاب حداکثری را رعایت می کنند. خانم های بی/بد/ کم/شُل حجاب هم بالتبع نیستند چون آنها اصلا نه به نماز جمعه می آیند نه به خطبه ها گوش می کنند مگر این که نمایندگان مجلس طرحی تصویب کنند که پرداخت یارانه منوط شود به پاسخ به سوالات تستی درباره محتوای خطبه ها یا هر سانت روسری عقب تر یک لیتر بنزین سهمیه کمتر! (باور کنید برخی طرح ها از این هم مضحک تر است) یاد خطبه های دهه 60 به خیر و حتی حجت الاسلام دعاگوی لواسان در دهه 80 یا حسنی خبرساز حتی که برای مخاطبان جذاب بود و پی گیری می کردند. خطبه های هاشمی در سال های جنگ و رهبری در دوره اصلاحات که جای خود دراد. حالا اما در نماز جمعه وقتی عین هم موضوع یا موضعی را تکرار می کنند و به جز معدودی مانند امام جمعه اردبیل تحلیل شخصی ارایه نمی دهند طبعا جذابیت چندانی ندارد و اصلا مخاطبان بیرونی با خبر نمی شوند مگر این که حرف شاذّی گفته شده باشد که در فضای مجازی بازنشر شود مثل ادعایی درباره مریخ که بعد حذف شد. از حیث نظر سیاسی هم کاملا با مرکز هماهنگ اند. به گونه ای که اگر حکومت با عربستان سعودی قهر باشد به آل سعود بد می گویند و اگر آشتی کنیم خوب می گویند! حال آن که دست کم باید ده درصد اختیار داشته باشند تا تحلیل خودشان را هم ارایه دهند. پس نه مخاطبان شان در بحث حجاب چند هزار نفر حاضر در نماز جمعه می تواند باشند که رعایت می کنند و نه چند صد هزار نفر بیرون که طیف متنوعی هستند از باحجاب سنتی ولی غیر سیاسی تا سنتی اما رنگی نه مشکی تا کم و بد و بی و شل حجاب. نکته مهم این که مخاطب آنها دولت فعلی هم نمی تواند باشد. چون این دیگر دولت خاتمی یا روحانی نیست تا حمله به آن ولو رییس ان هم لباش شان باشد و مردم طی 4 نوبیت مجموعا به دو روحانی 84 میلیون رأی داده باشند و کاملا باب میل آقایان است. می ماند نیروی انتظامی که از برخورد و "هدایت" به سبک "هدایت" مهسا و آموزش به سبک گذشته منع شده و شرط عقل سلیم هم این است که شرر به انبار باروت نیندازی و مثلا ناگهان بر سر راه مردی که یک میلیون تومان داده و دو کیلو پسته خریده سبز نشوی و نگویی چرا زنت یا دخترت شال ندارد چون معلوم است علنی یا زیر لفظی چه الفاظی را به کار خواهد برد. با این وصف وقتی نه حاضران مخاطب اند و نه غایبان و نه دولت و نه پلیس لابد می گویند برای تبلیغ حکم خدا می گوییم. بسیار خوب. به قول دکتر سروش هر که باید نظر خود را به بازار حقیقت عرضه کند تا اگر مقبول عقلا ( جمیع عقلا و نه تنها نخبگان) افتاد به مثابه حقیقت به آن نگاه شود و طبعا برای قبولاندن آن باید بکوشند. این که دیگر داغ و درفش نمی خواهد. تکلیف حداقل ها را هم قانون در یک تبصره از یک ماده مشخص کرده است. یک لحظه تصور کنید اگر دولت روحانی یا خاتمی بر سر کار بود وزیر ارشاد و وزیر کشور و چند تا مقام دیگر باید پاسخ می دادند اما حالا داریم دنبال مخاطب سخنان امام جمعه های محترم می گردیم. یک توصیه مشفقانه در پایان هم این که اگر گاهی حرف های دیگر هم بر زبان آورند بد نیست. چون غیر از شِکوِه از کم/بی/بد حجابی خیلی حرف های دیگر هم می شود. نگذارید نسل جوان تصور کند حرف دیگری نمی دانید چرا که نسل ما روحانیونی چون راشد و مطهری و فلسفی و حتی احمد کافی را هم به یاد دارد.
بیشتر بخوانید:
به جای تصویب قانون جدید حجاب، «جرات» داری، «افسر زن روس» را نهی از منکر کن! / کنایه فعال سیاسی اصولگرا به نوباوه
سلیمن نمین: اقدامات گذشته باعث «لجاجت» به «حجاب» شده / «صبور» باشیم / «تندروها»،خود را از خدا هم محق تر می دانند / حرف آنان، حرف حاکمیت و اسلام نیست
علم الهدی: کشف حجاب و بی حجابی، موضوعی نیست که «دستگاه های امنیتی و اجرایی»، بخواهند مقتدرانه وارد عمل شوند
صدیقی: کسانی که غیرت دینی دارند نباید در برابر کشف حجاب ها، «ساکت» باشند / ساکتین،اگر نماز شب هم بخوانند، در عمل «سکولار» هستند
امام جمعه کرج: برخی حجاب را رعایت نمی کنند/ برای اجرای قانون و حکم خدا از هیچ چیزی «غیر از خدا» نباید ترسید
21220