نشست نقد فیلم‌های کوتاه با چاشنی خلاقیت
گزارش جامع خبری از نشست نقد و بررسی فیلم‌های کوتاه به گزارش قدیری نیوز به نقل از انجمن سینمای جوانان ایران
نشست نقد و بررسی سیزدهمین جلسه از فصل دهم پاتوق فیلم کوتاه با حضور فاطمه شاه‌بنده، منتقد سینما و به میزبانی سامان بیات، به بررسی فیلم‌های کوتاه «تونل»، «چولیبولی»، «رویاساز» و «دیروز، امروز، فردا» پرداخته شد. در این جلسه، نقدهای عمیق و ارزیابی‌های دقیق درباره مضامین و تکنیک‌های به کار رفته در این آثار ارائه شد.
در ابتدای نشست، فیلم «تونل» به کارگردانی احسان امینی مورد بحث قرار گرفت. این فیلم که بر اساس داستانی از پیمان اسماعیلی ساخته شده، به‌خوبی در پیچ‌وخم‌های ذهنی شخصیت اصلی را به تصویر می‌کشد. شاه‌بنده با اشاره به روایت بدون دیالوگ این فیلم، بر اهمیت شکل‌گیری قوس شخصیتی فیلم تأکید کرد و گفت: «من دنبال یک شوک، یک غافلگیری هستم که بتواند این پذیرش را برای مخاطب ملموس کند». او همچنین به نظرات کارگردان درباره الهام‌گیری از سریال «بلک‌میرور» و روند شکل‌گیری فیلم پرداخت، که به تأثیر عذاب وجدان بر زندگی شخصیت اشاره دارد.
در ادامه، فیلم «چولیبولی»، به کارگردانی مانا پاک سرشت، نقد شد. شاه‌بنده این فیلم را با اجرایی هوشمند و بامزه توصیف کرده و بیان کرد که کارگردان با نگاه کودکانه و برقراری ارتباط با الگوهای شناخته‌شده، فضای عمیق و طنزآوری ایجاد کرده است. سامانی بیات نیز در این خصوص تأکید کرد که این فیلم به نوعی به تفسیر اجتماعی و ارتباط انسان و مالکیت می‌پردازد.
فیلم «رویاساز» ساخته مشترک میلاد کیایی و محسن مهری‌دروی نیز در این نشست با نقدهای دقیقی مورد بررسی قرار گرفت. مهری‌دروی به تأثیرات عذاب وجدان و تلاش کاراکتر برای تغییر خاطرات تلخ به چیزهایی شیرین‌تر اشاره کرد و تلاش کرد تا ابعاد شخصیتی پدر فیلم را به خوبی تصویر کند. شاه‌بنده به قوس شخصیتی پدر و تأثیر آن بر داستان فیلم اشاره کرد و خواستار دقت بیشتری در پرداخت لحن روایت شد.
در پایان نشست، فیلم کوتاه «دیروز، امروز، فردا» از سینمای ترکیه به نقد گذاشته شد. شاه‌بنده انتقاداتی به این اثر وارد کرده و ادعا کرد که موضوع مهم جنگ و جدایی خانواده‌ها توانسته به درستی منتقل نشود و اتصال احساسی با مخاطب برقرار کند. او با این حال، اعتقاد داشت که بهتر است داستان حول یک شخصیت مشخص متمرکز شود تا عمق بیشتری پیدا کند.
نشست نقد و بررسی این آثار به خوبی نشان داد که فیلم کوتاه به عنوان یک فرم هنری، ظرفیت‌های غنی برای بیان تجارب انسانی و اکتشاف در بطن موضوعات عمیق اجتماعی و روانشناختی دارد.