بررسی حدیث امام حسن عسگری و معنا و مفهوم آن
۞الإمامُ العسكریُّ علیه السلام : مَن وَعَظَ أخاهُ سِرّا فَقَد زانَهُ ، و مَن وَعَظَهُ عَلانِیَةً فَقَد شانَهُ . ۞
۞ امام عسكرى علیه السلام : هر كه برادر خود را پنهانى اندرز دهد، او را آراسته است و هر كه در برابر دیگران موعظه اش كند، او را لكّه دار كرده است. (با تمرکز بر )۞.
حدیثی که از امام حسن عسگری علیه السلام نقل شده است، بیانگر اصول مهمی در رابطه با رفتار اجتماعی و ارتباطات انسانی است. این حدیث به ما می‌آموزد که چگونه باید به دیگران نصیحت کنیم و چه تأثیری بر روی روابط انسانی دارد. همچنین بر اهمیت روش‌های مختلف موعظه و نصیحت تأکید دارد.”
«آیا می‌خواهید روابط خود را تقویت کنید؟ حدیث امام حسن عسگری درباره نصیحت خصوصی و علنی را کشف کنید و راهکارهای مؤثر ارتباطی و اجتماعی را بیاموزید!»روش‌های مؤثر نصیحت و موعظه
تفاوت میان اندرز دادن به صورت پنهانی و علنی موضوعی است که امام عسگری به آن اشاره می‌کند. هنگامی که ما به دوستان و برادران خود در یک فضای خصوصی و مؤدبانه نصیحت می‌کنیم، باعث می‌شویم که آنها احساس حرمت و احترام کنند. این نوع نصیحت نشان‌دهنده محبت و توجه به شخصیت فرد است. موعظه خصوصی باعث می‌شود که فرد دچار حس خجالت و شرمندگی نشود و به راحتی بتواند خود را تغییر دهد. در واقع، این شیوه می‌تواند او را در مسیر اصلاح و بهبود کمک کند. اما زمانی که موعظه به صورت علنی انجام می‌شود، وضعیت کاملاً متفاوتی ایجاد می‌شود. فرد ممکن است احساس کند که دیگران او را قضاوت می‌کنند یا به نوعی به او توهین می‌شود. این نوع رفتار ممکن است نه تنها منجر به اصلاح او نشود بلکه او را در معرض تحقیر و سرزنش قرار می‌دهد. از این‌رو، امام حسن عسگری با بیان اینکه «مَن وَعَظَهُ عَلانِیَةً فَقَد شانَهُ» به ما هشدار می‌دهد که باید به دقت در انتخاب شیوه‌های ارتباطی خود فکر کنیم.تأثیرات اجتماعی نصیحت خصوصی
