بررسی آسیبهای رئالیسم اجتماعی در سینما
به گزارش قدیری نیوز به نقل از انجمن سینمای جوانان ایران:
چهارمین نشست تخصصی روز چهارم از مجموعه نشستهای «۴۲-۲۰» در چهلودومین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران با عنوان «آسیبهای اجتماعی رئالیسم و سیاهنمایی» به تدریس سید حسن حسینی و اجرای حمیدرضا مدقق برگزار شد. در این نشست، حسینی به بررسی تعاریف، مشکلات و تحولات سینمای رئالیستی و وامگیریهای آن در سینما پرداخت.
سید حسن حسینی، پژوهشگر سینما، در ابتدای این نشست به نوعی رئالیسم در سینما پرداخته و اشاره کرد که بر اساس اقلیمها و فرهنگهای مختلف، برداشتهایی از کارگردانهایی چون هیچکاک و تارکوفسکی وجود دارد. وی بیان کرد که رئالیسم اجتماعی در ایران به اشتباه به مضمون تقلیل یافته است و در واقع باید به فرم و زبان آن توجه کرد. حسینی با اشاره به تاریخ سینما، به تفاوتهای رئالیسمها و تأثیر نوع سینما بر درک مخاطب اشاره کرد.
حسینی همچنین به بررسی مثالهای سینمای غرب پرداخت و گفت که فیلمهایی مانند «کریمر علیه کریمر» مشکلات اجتماعی را به طور مؤثری در دل داستانهایشان قرار میدهند. او با انتقاد از سینمای رئالیستی ایران گفت، این سینما به سیطره مضامین اجتماعی متصل شده و از آنجایی که رئالیسم یک فرم است نه یک مضمون، این مشکل اصلی محسوب میشود.
در ادامه، حسینی به آسیبهای رئالیسم اجتماعی ایران اشاره کرد و خاطرنشان کرد که مفهوم رئالیسم تنها به فقر و مشکلات اجتماعی معطوف نمانده بلکه باید به زوایای مختلف آن توجه کرد. او با ذکر نمونههایی از کارگردانان مختلف، بر لزوم تنوع در درک رئالیسم تأکید کرد و اظهار داشت که سینمای ایران باید از این کلیشههای مضامین اجتماعی فراتر رفته و به فرمهای مختلف نیز توجه کند.
وی در مورد نوع روایات در سینما نیز بیان کرد که روایت خطی همیشه نزد سینمای رئالیستی جوابگو نیست و نزدیکترین ژانر به رئالیسم را ژانر جنایی اعلام کرد. حسینی در پایان به مسئله سیاهنمایی و ارتباط آن با جشنوارههای بینالمللی اشاره کرد و خاطرنشان کرد که بعضی از فیلمها به خاطر جلب توجه جشنوارههای خارجی، به سمت سیاهنمایی حرکت میکنند و این امر در مورد فیلمهای عامهپسند نیز صدق میکند.
این نشست تخصصی با هدف نقد و بررسی وضعیت رئالیسم اجتماعی در ایران و چالشهایی که این سینما با آنها مواجه است، برگزار شد و به بررسی راهکارهایی برای خروج از این وضعیت پرداخته شد.









