پاتوق فیلم کوتاه؛ نمایش خلاقیت جوانان سینماگر
به گزارش قدیری نیوز به نقل از انجمن سینمای جوانان ایران:
چهاردهمین جلسه از دهمین فصل پاتوق فیلم کوتاه، روز سهشنبه ۴ آذر ۱۴۰۴، با نمایش ۵ فیلم کوتاه در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. این رویداد فرهنگی به منظور ارائه آثار جدید و تبادل نظر میان سینماگران و منتقدان سینما برگزار میگردد.
در این جلسه، فیلمهای کوتاهی از کارگردانان جوان ایرانی و عراقی به نمایش درآمد که شامل «حنابندون» ساخته عرفانه کریمی، «کندو» ساخته مشترک مصطفی داوطلب و طاهره شعبانیان، «راوی» ساخته محمد پایدار و «تاری» ساخته صحرا اسدالهی از ایران، و همچنین فیلم کوتاه «کفاش بهشت» ساخته حیدر حسین طالب از کشور عراق بود.
پس از نمایش آثار، سامان بیات به معرفی و گفتوگو با کارگردانان پرداخت. عرفانه کریمی در خصوص فیلم «حنابندون» توضیح داد که این اثر سعی دارد به رویکرد انسانی و اجتماعی جنگ بپردازد و از چالشهای سخت زندگی در پشت جبهه سخن بگوید. او با ذکر این نکته که حنا در فیلم به طور عمدی به عنوان نماد مطرح شده، تلاش کرده است که فضای خشونت موجود در جنگ را در رنگها و تصاویر به خوبی نمایش دهد.
در ادامه، مصطفی داوطلب از مراحل مختلف ساخت فیلم «کندو» صحبت کرد و به این نکته اشاره کرد که انگیزه اصلی او از ساخت این فیلم، تمرین و کار بر روی موضوعات اجتماعی و مهاجرت بوده است. او همچنین به چالشهای کارگردانی در شرایط سخت و فشار اجتماعی اشاره کرد و تلاش کرد تا تصویر دقیقی از واقعیتهای جامعه در فیلم خود منعکس کند.
سخنران بعدی، محمد پایدار، در باب فیلم «راوی» توضیحاتی درباره ویژگیهای راوی مداخلهگر و تأثیر آن بر روایت ارائه داد. او به این نکته اشاره کرد که تاثیرات سبکی آثار هوشنگ گلشیری بر کار خود را مورد اشاره قرار داد و تأکید کرد که از داستانهای مدرنیستی الهام گرفته است.
در انتها، صحرا اسدالهی به صورت تلفنی به بررسی فیلم «تاری» پرداخت و به چالشهای مربوط به روایت داستان و تلههای روایی اشاره کرد. در این بحث، حاضران نظرات انتقادی درباره سکانسهای مشخص فیلم مطرح کردند و به بررسی دقیقتر نحوه تاثیرگذاری بر احساسات تماشاگر پرداختند.
به عنوان اختتام جلسه، فیلم «کفاش بهشت» از کشور عراق نیز به صورت مختصر بررسی شد و فضای بینالمللی این برنامه را بهخوبی نمایان ساخت. این جلسه نشاندهنده توانمندی و خلاقیت جوانان سینماگر ایرانی و عراقی و نیز تعهد آنان به انتقال داستانهای اجتماعی به مخاطبان بود.











