سازمان محیط زیست ایران: در آستانهٔ بحران!
به گزارش قدیری نیوز به نقل از بازارکار، وضعیت سازمان حفاظت محیط زیست ایران به نقطهٔ بحران نزدیک می‌شود، به‌طوری که ۵۰ درصد از ردیف‌های پستی این سازمان خالی است. در حالی که کشور با بحران‌های جدی زیست‌محیطی مانند فرونشست زمین، آلودگی آب و هوا، نابودی زیستگاه‌های حیات‌وحش و خشکسالی‌های مکرر مواجه است، این سازمان به عنوان نهاد اصلی متولی حفاظت از منابع طبیعی، با مشکلات ساختاری و مزمن دست و پنجه نرم می‌کند.
کارشناسان هشدار می‌دهند که اگر دولت و مجلس تا سال ۱۴۰۵ اقداماتی در جهت بهبود وضعیت نیروی انسانی در این سازمان انجام ندهند، روند فروپاشی منابع طبیعی به شکل شتابان‌تری ادامه خواهد یافت. کاهش منابع آبی، گسترش بیابان‌زایی، و نابودی پی‌درپی تالاب‌ها تنها بخشی از نشانه‌های جدی بحران زیست‌محیطی در کشور است. به‌طوری که به گفته کارشناسان، وضعیت کنونی فقط به یک هشدار ساده ختم نمی‌شود؛ به‌طوری که کوچک‌ترین تلنگری می‌تواند اکوسیستم را دچار بحرانی غیرقابل بازگشت کند.
سازمان حفاظت محیط زیست به دلیل کمبود شدید بودجه و نیرو به سمت از پای افتادگی حرکت می‌کند. این سازمان سال‌هاست که به کمبود نیروی انسانی، به ویژه محیط‌بان و کارشناس محیط زیست، دچار است. بدون استفاده از تجهیزات و نیروهای متخصص، مناطق حفاظت‌شده تنها با حداقل امکانات اداره می‌شوند. بسیاری از محیط‌بانان به تنهایی هزاران هکتار از اراضی را پایش می‌کنند و وقتی با متخلفان مواجه می‌شوند، هیچ پشتیبانی از سوی سازمان وجود ندارد.
احمدرضا لاهیجان‌زاده، مدیرکل محیط زیست دریایی و تالاب‌ها، تأکید دارد که جذب دست‌کم ۲ هزار نیروی جدید، شامل ۵۰۰ کارشناس و ۱۵۰۰ محیط‌بان، حداقل ضرورت برای جلوگیری از سقوط ساختار حفاظتی کشور است. این در حالی است که دولت در تاریخ خود مجوز استخدام دسته‌های بزرگ نیرو در دیگر نهادها را صادر کرده، اما در این زمینه به اندازه کافی توجه نمی‌شود.
به‌علاوه، محیط‌بانان آموزش‌های خود را در دل طبیعت می‌گذرانند و هرگونه خروج نیروهای باتجربه به معنای از دست دادن مهارت‌ها و تجارب غنی خواهد بود. در حال حاضر، بی‌توجهی دولت و سکوت مجلس در برابر این هشدارها نشان‌دهندهٔ این است که محیط زیست حتی به عنوان یک مسئله حیاتی درک نشده است. اگر امروز سرمایه انسانی محیط زیست از دست برود، دیگر نه زمینی برای حفاظت می‌ماند و نه نیرویی برای پاسداری از آن.